Ποιος ακούει ακατανόητα μισόλογα;

Του Γιάννη Βερμισσώ

Η ασφαλιστική αγορά χρειάζεται περισσότερη διαφάνεια. Όχι, μόνο στα προϊόντα της αλλά και στον λόγο που αρθρώνεται από τους συντελεστές της, και στις διαδικασίες της, και στην καθημερινή πρακτική της.

Τις προηγούμενες δεκαετίες, στις οποίες η ιδιωτική ασφάλιση  έστησε το  οικοδόμημά της, η ανάγκη για πιο λαγαρό –ξεκάθαρο- λόγο, πιο ευκρινή ύπαρξη, πιο διαφανή παρουσία δεν ήταν μεγάλη. Τα πράγματα ήταν από τη φύση τους συγκεχυμένα η πώληση και η αγορά ασφαλιστικών συμβολαίων είχε «δόση» αυτοματισμού.

Η, τότε, προσπάθεια είχε περιοριστεί κυρίως στη δημιουργία δομών, στη «γνωριμία» με το κοινό, στη στοιχειοθέτηση πρακτικών, στην δημιουργία συνεργατών.

 Όλα αυτά και ο χρόνος που πέρασε ήταν η υποδομή που σήμερα έχει φέρει την αγορά στην καλή θέση που κατέχει στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Άνθρωποι και επιχειρήσεις με διάφορες προσεγγίσεις και εκδοχές γνωρίζουν την ασφαλιστική αγορά και λαμβάνουν από αυτή την στήριξη που παρέχει. Όμως, πλέον δεν αρκεί.

Και οι απαιτήσεις των πολιτών και των επιχειρήσεων έχουν μετασχηματιστεί, ίσως και διογκωθεί, ενώ ταυτόχρονα και η ασφαλιστική αγορά έχει πραγματοποιήσει μεγάλη πρόοδο σε επίπεδο ασφαλιστικών προϊόντων και υπηρεσιών. Οι δύο αυτές πλευρές, οι δύο νέοι κόσμοι, πρέπει να «γεφυρωθούν» και να υπάρχει μεταξύ τους ισχυρή επικοινωνία.Η ανάγκη «γεφυρώματος» δε μπορεί να ικανοποιηθεί με τον παλιό τρόπο, με τις παλιές πρακτικές.

Η ίδια η αγορά οφείλει να σταθεί πιο οριοθετημένα απέναντι στους καταναλωτές. Να προσδιορίσει –η ιδιωτική ασφάλιση- τον τρόπο που θέλει να απευθυνθεί στο κοινό της χώρας. Να συγκεκριμενοποιήσει την πρότασή της  και να κερδίσει την αναγνώριση η οποία θα φέρει και την παραγωγή. Να κινηθεί «φιλικά» και ενημερωτικά προς τους πολίτες.

Και κυρίως, να αποφευχθούν οι  γενικεύσεις περί του κλάδου οι οποίες χειροτερεύουν την υπάρχουσα άγνοια και φυσικά δεν αμβλύνουν την όποια επιφύλαξη, καχυποψία, ή ανησυχία υπάρχει απέναντι στα ασφαλιστικά συμβόλαια.

 Ναι, αυτή είναι η πραγματικότητα η οποία σταδιακώς πρέπει να αντιστραφεί για καλό και της αγοράς και την κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανές, ότι μη κατανοητά μηνύματα –διαφημιστικά-, μη ξεκάθαρες προτάσεις, μη συγκεκριμένες παρουσιάσεις δεν έχουν θέση σε μια «νέα κανονικότητα». Δε χωρούν μισόλογα, ούτε γενικότητες, ούτε ευχολόγια, ούτε «έξυπνες» παρουσιάσεις και προσεγγίσεις, ούτε ότι άλλο γίνεται και επιβεβαιώνει το γνωστό :«σοφόν το ασαφές». Αντίθετα η εποχή επιτάσσει άλλα.

Συνεπώς μόνο διαφάνεια, ξεκάθαρη παρουσία και πολύ στοχευμένη και σωστά τεκμηριωμένη πρόταση είναι η πρακτική που θα αποτυπώσει  την θεωρία στην πράξη και θα μετακινήσει την αγορά  σε ένα νέο περιβάλλον που θα έχει μεγαλύτερη αποδοχή και αναγνώριση.