Ποιος πουλά και ποιος αγοράζει την ΕΘΝΙΚΗ

Του Γιάννη Βερμισσώ

Του Γιάννη Βερμισσώ

Τα πράγματα με την ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ αρχίζουν να παίρνουν μια τροπή απροσδιόριστης έντασης.  Οι άνθρωποι της εταιρείας με στοιχεία , τονίζουν πώς δεν συντρέχουν οι λόγοι που κάποτε είχαν  σπρώξει την απόφαση πώλησής της. Γι΄αυτό και ζητούν να σταματήσουν οι διαδικασίες από αυτούς που τις «τρέχουν». 
 
Σε όλο το περασμένο διάστημα αφότου είχε ανακοινωθεί η πρόθεση πώλησής της, δεν είχε εκδηλωθεί -εμφανώς- κάποια ισχυρή «κίνηση» διαφωνίας. Ίσως διότι δεν υπήρχε κάποιο ζωηρό αγοραστικό ενδιαφέρον, ίσως διότι κανείς δεν πίστευε ότι οι προθέσεις θα γίνουν πραγματικότητα.
 
Ούτε και τώρα βέβαια φαίνεται να υπάρχει κάποιος «λάβρος» ιππότης -αγοραστής που με στολή Κινέζου, Ελβετού, Εγγλέζου, ή  άλλης εθνικότητας  εδώ και τώρα θέλει να πάρει το κάστρο.  Το ερώτημα είναι εάν υπάρχουν άνθρωποι και λόγοι που θέλουν να δώσουν το κάστρο και σε αυτούς και στις προθέσεις τους εναντιώνονται οι εργαζόμενοι.
 
Όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Η ισχυρή αντίδραση από τους εργαζόμενους που εκδηλώθηκε, πλαισιώνεται και υποστηρίζεται και από άλλα επιχειρήματα που υπερβαίνουν τα αμιγώς οικονομικά στοιχεία. 
 
Το σημαντικότερο είναι η  μοναδικότητα, το χρώμα, η φήμη,  που μονοπωλεί η εταιρεία από την αιωνόβια   πορεία ως κρατική – ασφαλιστική και τον «εθνικό» ρόλο που είχε παίξει στην αγορά ακριβώς λόγω αυτής της «ιδιότητάς της». 
 
Κάποιοι, κάποτε μιλούσαν για ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ  με αφορμή την παρουσία της εταιρείας στην αγορά και την αποτράβηξαν από την «μοδάτη» νεοφυή  πρακτική της αποκρατικοποίησης.
 
Μετά ήλθαν τα φιλελεύθερα μυαλά που αν και πίστευαν στην πώληση των «ασημικών» και το συζήτησαν, τελικώς δε μπόρεσαν να ξεπεράσουν το δισταγμό  του πρωτόγνωρου οπότε και το ματαίωσαν.
 
Και τώρα υπάρχει η ανάγκη -είπαμε- η υποχρέωση, η εκ των συνθηκών και των όσων πηγάζουν  εκ των χρεών που δημιουργούν οι Οδηγίες για τις τράπεζες και άλλα σχετικά.
 
Ξεπεράστηκαν όμως και αυτά λένε οι εργαζόμενοι και δίνουν στοιχεία.
 
Επίσης δε ξεχνιέται, ότι από εκείνες τις εποχές των τιμολογίων των ασφαλιστικών στο υπουργείο Εμπορίου, δεκαετίες νωρίτερα,  η ΕΘΝΙΚΗ έδινε «βήμα», «κρατούσε»  την αγορά σε επίπεδα συμβατά με το καλάθι της νοικοκυράς, με τις ανάγκες των ανθρώπων.  Και έως σήμερα συνεχίζει να το πράττει. Δίνει παλμό.
 
Θα μπορούσε να μείνει και κάτι. Ως ιστορία, ως μνήμη, ως επίτευγμα της οικονομίας της χώρας. Ας μη πέσουν όλα. Να αναγνωρίσουμε την αξία και τους ανθρώπους που συμβάλλουν δεκαετίες στην πρόοδο μιας εταιρείας. 
 
ΥΓ: Ποιος θέλει να δώσει και ποιος θέλει να πάρει την ΕΘΝΙΚΗ και γιατί; 

© INSURANCE EEA 2024. All rights Reserved.
Designed by RDC Informatics