Σκληρές συνθήκες στην οικονομία

Όπως φαίνεται, και μετά από τη ΔΕΘ, οι συνθήκες στην οικονομία παραμένουν ίδιες, δηλαδή σκληρές.

Όμως δεν είναι αβέβαιες καθώς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.  Το πρόγραμμα υπερ-φορολόγησης συνεχίζεται χωρίς μεταβολές.

Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες συνεχίζουν να βυθίζονται βαθύτερα, «στεγνώνουν» και αδυνατούν να τροφοδοτήσουν την αγορά.  Το ίδιο και οι επιχειρήσεις.

Συνεπώς μπορούμε να πούμε με σχετική βεβαιότητα ότι  η «στασιμο-υποχώρηση» κρατά καλά.  Μάλιστα και οι πρόσφατες κουβέντες   περί αποχώρησης της εταιρείας επένδυσης Χρυσού σηματοδοτούν και το «ξεχείλισμα» της ανοχής μιας τεράστιας εταιρείας που δε μπορεί άλλο να περιμένει.

Ομοίως, 8 έτη τώρα, ματαίως περιμένει η κοινωνία να ακούσει,  κάτι «δυνατό». Και τι θα ήταν αυτό; για παράδειγμα η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ ή η μείωσή του κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Και λέμε, για τον  ΕΝΦΙΑ και όχι τις άλλες μορφές φορολόγησης διότι είναι πράγματι ένας άδικος φόρος χωρίς κανένα κριτήριο  που –κουτσά στραβά- στις άλλες μορφές φορολόγησης υπάρχει σε κάποιο βαθμό.

Άραγε τώρα τι λέμε; Ακόμα υπομονή, ακόμα, ανοχή. Δηλαδή ακόμα στην αναμονή.

Τι περιμένουμε; Κάτι καλύτερο. Κάτι πιο ξεκούραστο και οργανωμένο, κάτι πιο σταθερό και οργανωμένο και φυσικά ελάφρυνση της φορολογίας των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων.

Ετσι θα κινηθεί η οικονομία, και η αγορά. Δεν υπάρχει άλλη συνταγή , όπως αυτή των επενδύσεων που θα αποφέρουν στο μέλλον. Και δεν το λέμε ειρωνικά. Απλά: οι επενδύσεις πρέπει να καρπίσουν και χρειάζονται χρόνο και εάν φυσικά έλθουν.

Άρα η μόνη  περίπτωση για να «πάρει μπροστά»   η αγορά και όλοι οι κλάδοι,  είναι να μείνει ρευστό σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.  

ΥΓ:Οι οραματικοί έχουν ήδη φύγει σε άλλες αγορές.