Τα είπαν όλα «μαγικά» και καταδίκασαν την ελληνική παράδοση

Του Γιάννη Βερμισσώ.

Του Γιάννη Βερμισσώ.


Η Ελλάδα δεν είχε μάγισσες. Είχε πολίτες με όνειρα και συντηρούσε μια δημιουργική παράδοση που την μεταβίβαζε από γενιά σε γενιά ως τρόπο ζωής, κουλτούρα, συμπεριφορές, πρακτικές, τρόπο καθημερινής διαβίωσης και πολλά άλλα.

Στις ελληνικές παραδόσεις περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων, η αποταμίευση, η πολυεργασία ως συστατικό της προκοπής, η απόκτηση ενός σπιτιού, ενός καλού οχήματος -αναλόγως την ηλικία γρήγορου ή ασφαλούς-, η δια βίου ενίσχυση των παιδιών, η νοικοκυρεμένη εξωστρέφεια, η απόκτηση ενός εξοχικού. Όλα δημιουργικά και με πολλά όνειρα.

Ήταν όνειρα που συντήρησαν γενιές, κληροδότησαν ιδέες, συντήρησαν τη φλόγα της προκοπής, και δημιούργησαν πολίτες με ψυχή. Όλα αυτά τα «ελληνικά» υπηρέτησαν πιστά την παράδοση και την κληροδότησαν στους επόμενους.

Με πολυεργασία, με στέρηση, με υπέρβαση, χτίστηκαν ή αγοράστηκαν σπίτια, αποκτήθηκαν οχήματα, αγοράστηκαν βαρκούλες, και το όνειρο γινόταν πραγματικότητα. Δεν υπήρχαν μαγικά κόλπα.

Οι μικρομεσαίοι «νοικοκυραίοι» με ιδρώτα, προσπάθεια και βίο λιτό κατάφερναν να κάνουν θαύματα χωρίς να περιμένουν τις μάγισσες.

Σήμερα, και με την παρέλευση λίγων ετών η παράδοση κόπηκε στην μέση. Έφυγε από τη ζωή.

Η αγορά ενός οχήματος τιμωρήθηκε με υψηλά τέλη ακόμα και στα «καθαρά» πετρελαιοκίνητα. Ο εργαζόμενος και ο  συνταξιούχος δε μπορούν να αγοράσουν ένα ασφαλές όχημα λίγο ευρύχωρο ούτε να κινήσουν ή να συντηρήσουν αυτό που τυχόν έχουν. Επίσης δε μπορούν να συντηρήσουν τα σπίτια που έφτιαξαν με προσωπική εργασία τις περισσότερες φορές.

Σήμερα μέσα από λίγα μαγικά ευρωπαϊκά κόλπα τιμωρήθηκε το βαρκάκι με φόρο, τιμωρήθηκε το σπίτι με φόρο, τιμωρήθηκε η κυκλοφορία στους δρόμους με υποχρεωτικά διόδια, τιμωρήθηκε η κατανάλωση. Τιμωρήθηκε το οικόπεδο του «παππού» με φόρο, τιμωρήθηκε η αποταμίευση, τιμωρήθηκαν όλα. Και έπονται και άλλα.

Η τιμωρία είναι ανελέητη όπως στις μάγισσες που κατηγορήθηκαν και κυνηγήθηκαν ανελέητα. Δεν ήταν κακές ούτε τερατώδεις. Ήταν «τόσο όσο» υπερφυσικές για να ταΐσουν το όνειρο, για να απαλύνουν τον πόνο όπως το ίδιο συνέβαινε και με αυτούς που έχτιζαν μια ζωή με κόπο ένα σπιτάκι εκτός σχεδίου για να περνούν ονειρεμένες  διακοπές έστω και με γεννήτρια, έστω και με πετρογκάζ. 

Οι έλληνες δεν πίστεψαν σε μαγικά. Αυτά ήταν για άλλους λαούς. Εκείνοι  οι λαοί κυνήγησαν τις μάγισσες. Έβγαλαν διατάγματα εκτέλεσαν τι μάγισσες, τις δίκασαν τις εκδίωξαν άγρια. Και οι περισσότερες κατά την ιστορία ήταν χήρες. Η μαγεία καταδικάστηκε και συνέβησαν πολλές αγριότητες.

Στην Ελλάδα του σήμερα καταδικάστηκε το όνειρο. Καταδικάστηκε η παράδοση. Καταδικάζονται και δαιμονοποιούνται ως μαγικά όλα όσα αποτελούν συστατικά του ονείρου, της δημιουργία της ανάπτυξης.

Βαφτίστηκαν όλα μαγικά, εντοπίστηκαν μάγοι με σπίτια με οικόπεδα, με αυτοκίνητα, με ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια και βαρκούλες. Ότι  δηλαδή είχαν αποκτήσει οι έλληνες από το 1975 έως σήμερα. (ακόμα και για τους υπό εξέταση νεόπλουτους με τις υπόνοιες ότι φτιάχτηκαν αθέμιτα δικαιολογείται η συλλήβδην τιμωρία;)

Τι να πεις; Βρήκαμε μάγισσες και τις καταδικάσαμε σε ένδεια ξεκινώντας από το αφορισμό κάθε συμπεριφοράς, ονείρου, πρακτικής και αγαθού συνδεμένου με την παράδοση του έλληνα.

ΥΓ: Το τραγικό είναι ότι η ιστορία και η εξέλιξη αθώωσαν τις μάγισσες του μεσαίωνα.

© INSURANCE EEA 2024. All rights Reserved.
Designed by RDC Informatics