Ανασφάλιστα (;) από «αμέλεια» ή από «πρόθεση» 

Του Γιάννη Βερμισσώ

Το θέμα των ανασφάλιστων οχημάτων μάλλον δεν έχει λήξει όπως θα έπρεπε. Και αυτό σημαίνει ότι όταν γίνεται η ηλεκτρονική διασταύρωση, το αναμενόμενο κατά τον νόμο, είναι να μην εντοπίζονται ανασφάλιστα ή να καταγράφονται κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις οι οποίες θα οφείλονται σε αμέλεια. Δηλαδή, δε θα αφήνουν περιθώριο  σκέψης ότι γίνονται από «άποψη» όπως δηλαδή στο παρελθόν όπου η αδιαφορία και η υποτίμηση του νόμου κυριαρχούσαν εις βάρος βέβαια των νομοταγών πολιτών.

Αυτό σημαίνει εφαρμογή του νόμου. Όμως πιθανόν κατά λεγόμενα αρμοδίων να μην έχει επιτευχθεί αυτή η ιδανική συνθήκη. Σήμερα λένε οι πληροφορίες το φαινόμενο συνεχίζει να υφίσταται παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες και τις διασταυρώσεις και την ενεργοποίηση της πολιτείας στην εφαρμογή του νόμου ο οποίος παρέμενε ανενεργός σχεδόν για μια πενταετία.

Οι έλεγχοι της ΑΑΔΕ οι οποίοι δεν ανακοινώνεται το πότε γίνονται, διότι δε θα είχε νόημα η προειδοποίηση, συνεχίζουν, κατά πληροφορίες, και εκεί γίνεται ο όποιος εντοπισμός των ασυμμόρφωτων περιπτώσεων.

Τι συμβαίνει και πώς μπορεί να υφίσταται ένας μεγάλος αριθμός ανασφάλιστων εάν αυτό επαληθευτεί;

Μπορεί οι άδειες κυκλοφορίας να μην βρίσκουν – όταν οφείλουν –  αντιστοίχιση σε ασφαλιστικά συμβόλαια.

Η σκέψη ότι μπορεί να παραμένουν ακόμα ανοικτές οι πληγές από το παρελθόν και πώς κυκλοφορούν οχήματα που δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία  και δεν ασφαλίζονται παραμένει λυπηρή. Όμως είναι και επικίνδυνο και δε μπορεί να υφίσταται. Εάν λοιπόν υπάρχει «στόλος» ανασφάλιστων θα πρέπει αυτοί που αποφασίζουν να δώσουν τέλος, καταγράφοντας ποια είναι αυτά τα οχήματα και οι ιδιοκτήτες τους.

Ανώνυμες ή επώνυμες περιπτώσεις, πουλημένα, ή απούλητα, σε Ελλάδα ή εξωτερικό, δεν έχει σημασία.  Η πολιτεία έχει χρέος απέναντι στους πολίτες να βάζει τέλος στο φαινόμενο εάν αυτό υπερβαίνει τα όρια της αμέλειας..