Απόφαση Αρείου Πάγου για Συμβάσεις Εργασίας

Σημαντική η απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία επί της ουσίας ακόμα και οι άκυρες συμβάσεις εργασίας, δεν απαλλάσσουν τον εργοδότη από τις υποχρεώσεις του. Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι δεν απαλλάσσεται, καν, από την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης, στην περίπτωση που διακόψει αυτήν τη σχέση εργασίας.

Συγκεκριμένα, με την απόφαση 768/2018, ο Α.Π. έκρινε ότι επί παροχής εργασίας από άκυρη, για οποιονδήποτε λόγο, σύμβαση, ο εργοδότης υποχρεούται, ως καθιστάμενος αδικαιολόγητα πλουσιότερος, στην απόδοση της ωφέλειας που αποκόμισε (από την εργασία του μισθωτού), η οποία συνίσταται στον μισθό (αποδοχές) που αυτός θα κατέβαλλε, αν ήταν έγκυρη η σύμβαση, για την ίδια εργασία σε πρόσωπο με τις ικανότητες και τα προσόντα του ακύρως απασχοληθέντος και υπό τις αυτές συνθήκες (ΑΠ 790/2017, ΑΠ 950/2014, ΑΠ 5/2012).

Οι αποδοχές και το επίδομα άδειας καθώς και τα επιδόματα εορτών, καταβάλλονται σε όλους τους μισθωτούς που απασχολούνται και με απλή σχέση εργασίας, καθόσον οι αξιώσεις τους αυτές θεμελιώνονται απευθείας στις ως άνω διατάξεις και όχι στις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό (ΑΠ 790/2017, ΑΠ 131/2015, ΑΠ 950/2014, ΑΠ 1824/2011), υπολογίζονται δε με βάση τις πράγματι καταβαλλόμενες (τακτικές) αποδοχές, που περιλαμβάνουν τον καταβαλλόμενο συμβατικό ή νόμιμο μισθό (ή ημερομίσθιο) και οποιαδήποτε άλλη παροχή τακτικά καταβαλλομένη ως αντάλλαγμα της εργασίας (ΑΠ 790/2017, ΑΠ 950/2014).

Τέλος από τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 25 παρ. 36 παρ. 18 και 9 παρ. 1 ν. 3198/1955 και εκείνες των άρθρων 1 και 3 του ν. 2112/1920 συνάγεται ότι και σε περίπτωση σχέσης εργασίας από άκυρη σύμβαση, ο εργοδότης, όταν θέλει να παύσει να δέχεται την εργασία που του προσφέρεται πρέπει να καταγγείλει τη σχέση και να πληρώσει την αποζημίωση που οφείλει κατά το ν. 2112/1920 ανάλογα με το χρόνο διάρκειας της σχέσης.

© INSURANCE EEA 2024. All rights Reserved.
Designed by RDC Informatics