Άρειος Πάγος: “Καταχρηστική Άσκηση Δικαιώματος” η αναγωγή ασφαλιστικής εταιρίας σε ασφαλισμένο με ληγμένη άδεια οδήγησης

Aπόφαση του Αρείου Πάγου που αφορά σε αναίρεση ασφαλιστικής εταιρίας για Eφετειακή απόφαση για εξαίρεση ασφαλιστικής κάλυψης λόγω λήξης της άδειας οδήγησης προσδιορίζει με σημαντικό τρόπο το θέμα. 

Σύμφωνα με την απόφαση που αφορούσε “Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης Οδήγηση Άνευ Αδείας Ικανότητας (άρθρ. 6 β παρ. 1α  Ν.3557/2007)” έγινε δεκτή “η Ένσταση Καταχρηστικής Άσκησης Δικαιώματος (281 ΑΚ) που πρόβαλε ο εναγόμενος  ασφαλισμένος. Αναιρετική Διαδικασία (άρθρ.559 αρ. 1 και 560 αρ.1 και 6 ΚΠολΔ)”

Δείτε περίληψη της απόφασης σε αναδημοσίευση από την  “ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ”

Κατά τη διάταξη του άρθρου 559 αριθ.1 β ΚΠολΔ και την ταυτόσημη προς αυτή διάταξη του άρθρου 560 αριθ. 1 εδ. β ΚΠολΔ, η παράβαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας ιδρύει λόγο αναίρεσης μόνο αν τα διδάγματα αυτά αφορούν  την εφαρμογή των κανόνων του δικαίου ή την υπαγωγή των πραγματικών γεγονότων σε αυτούς.  Ο  λόγος αυτός ιδρύεται, όταν το δικαστήριο χρησιμοποιεί εσφαλμένα, δηλαδή με τρόπο που δεν συνάδει προς τις αρχές της λογικής, ή παραλείπει να χρησιμοποιήσει τα διδάγματα της κοινής πείρας, για να ανεύρει, με βάση αυτά, την αληθινή έννοια κανόνα ουσιαστικού δικαίου και, ιδίως, για να εξειδικεύσει αόριστες νομικές έννοιες, που αυτός τυχόν περιέχει ή για να υπαγάγει ή όχι σ` αυτόν τα εκάστοτε κρίσιμα πραγματικά περιστατικά. Δεν ιδρύεται ο λόγος αυτός, όταν το δικαστήριο εσφαλμένα χρησιμοποιεί ή παραλείπει να χρησιμοποιήσει τα διδάγματα της κοινής πείρας, κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και των πραγματικών γεγονότων, δηλαδή κατά την έρευνα της ουσίας της υπόθεσης, που δεν υπόκειται σε αναιρετικό έλεγχο, αφού όπως προκύπτει από τα άρθρα 336 παρ.4 και 339 ΚΠολΔ, τα διδάγματα της κοινής πείρας δεν συμπεριλαμβάνονται στα αποδεικτικά μέσα.

Εν προκειμένω ο λόγος αναίρεσης της αναιρεσείουσας ασφαλιστικής εταιρίας με τον οποίο πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση διότι το δικαστήριο της ουσίας παρέλειψε να χρησιμοποιήσει τα διδάγματα της κοινής πείρας, κατά τα οποία δεν είναι καταχρηστική η συμπεριφορά της ασφαλιστικής εταιρείας να ασκήσει αναγωγή κατά του ασφαλισμένου της, παρότι εισέπραττε ασφάλιστρα, γνωρίζοντας ότι έχει λήξει η άδεια οδήγησής του,  είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, δεδομένου ότι η επικαλούμενη παραβίαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας δεν αφορά στην εφαρμογή των κανόνων του δικαίου ή στην υπαγωγή των πραγματικών γεγονότων σε αυτούς, αλλά αναφέρεται στην εκτίμηση των αποδείξεων από το δικαστήριο της ουσίας, η οποία είναι αναιρετικώς ανέλεγκτη (άρθρο 561 παρ.1 ΚΠολΔ).

Επίσης, απορριπτέος ως απαράδεκτος κρίθηκε  και ο εκ του άρθρ. 560 αριθ. 6 ΚΠολΔ λόγος αναίρεσης, καθόσον με τις περιεχόμενες σε αυτόν αιτιάσεις, υπό την επίφαση της συνδρομής των προϋποθέσεων θεμελιώσεώς τους στο άρθρο 560 αριθμ.6  ΚΠολΔ, πλήττεται η αναιρετικά η ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας (άρθρο 561 παρ.1  ΚΠολΔ), αφού προβάλλονται αιτιάσεις που αφορούν την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και την αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων που δεν ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο.