Ας σταματήσει η υποκριτική στάση απέναντι στην ιδιωτική πρωτοβουλία

Του Γιάννη Βερμισσώ

Τα σφαιρικά ελλείμματα της χώρας  που κρατούν την ιδιωτική ασφάλιση χαμηλά, είναι πολλά. Κοινωνικά (κουλτούρα), οικονομικά (έλλειψη φοροκινήτρων), εθιμικά (μεσογειακή αντίληψη), και κάθε άλλης ομαδοποιημένης συνισταμένης,  στοιχεία είναι αυτά που παίζουν τον ρόλο τους ώστε οι πολίτες να μην έχουν υψηλή πρόσβαση στην ιδιωτική ασφάλισή τους.

Το ερώτημα είναι  πόσο χαμηλά βρίσκεται ο κλάδος σε σχέση με τις άλλες χώρες;

«Σταθμισμένα», οι επιστημονικές προσεγγίσεις όπως του ΙΟΒΕ δείχνουν ότι ο μέσος όρος της Ευρώπης είναι 3,7% υψηλότερα από την Ελλάδα. Η απόσταση δεν είναι μεγάλη αλλά ούτε και μικρή. Το πραγματικό γεγονός όμως είναι ότι η αγορά ιδιωτικής ασφάλισης κρατιέται κάτω από τον ευρωπαϊκό πήχη. Και θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα και να προσφέρει περισσότερα, αρκεί να γκρεμιζόταν η άρνηση και η προκατάληψη που υπάρχει για το κέρδος και τον ιδιωτικό τομέα.  Να γίνει αντιληπτό ότι ο ιδιωτικός τομέας σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζεται και είναι αποδεκτός, και αποτελεί στήριγμα –το μοναδικό- κάθε είδους προόδου.

Και στην Ελλάδα θα μπορούσε να βοηθήσει στις συντάξεις και στην υγεία, και στις φυσικές καταστροφές, όπως δηλαδή συμβαίνει σε άλλες περιοχές του κόσμου.

Αντί λοιπόν να εντοπίζεται διαρκώς το γνωστό πρόβλημα του αδιεξόδου, της ασφυξίας, της αδυναμίας και κάθε άλλου είδους «αναπηρίας»,  στην κρατική μηχανή, την απόδοσή της και στους ανθρώπους που τη συντηρούν, καλό θα ήταν να υπάρξουν πρωτοβουλίες.  Για να προχωρήσουν τα πράγματα. Ναι στα φοροκίνητρα, ναι στις απαλλαγές, ναι σε ότι θετικό για την τσέπη των πολιτών.

Όμως η προσέγγιση είναι διστακτική για την αγορά.

Χρειάζονται περισσότερα, πιο ουσιαστικά πράγματα. Μια νέα αντίληψη που να απ ενοχοποιεί τον ιδιωτικό τομέα και να του δώσει ισχυρό ρόλο, να αναλάβει ευθύνες, να στηρίξει  το προβάδισμα στην ανάπτυξη. Αυτό θα σηματοδοτήσει  μια νέα προσδοκώμενη εποχή με μεγάλο όφελος στους πολίτες.

Το κράτος γονάτισε…

Και πρέπει να παραδεχτούν όλοι ότι και σήμερα  απευθύνονται στους ιδιώτες – αυτοί που μπορούν –   .

Ας δοθεί το δικαίωμα  και σε αυτούς που δε μπορούν. Τους αδύναμους.