Δημόσιοι διαγωνισμοί: ποιες ασφαλιστικές τους κερδίζουν, πως διαμορφώνονται τα κριτήρια επιλογής & η παρέμβαση της εποπτείας

 Του Γιάννη Βερμισσώ

Η συμμετοχή των ασφαλιστικών εταιρειών στους δημόσιους διαγωνισμούς αποτελεί θέμα ιδιαίτερης σημασίας καθώς έχει οικονομικό ενδιαφέρον και συγκεντρώνει διαμαρτυρίες. Διαγωνίζονται οι εταιρίες, με τις δυνάμεις τους και με τα εχέγγυά της η καθεμία. Υποβάλλουν τις προσφορές τους κατά τα προβλεπόμενα και φυσικά κάποιες αποκλείονται και κάποιες κερδίζουν.

Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ποιοι «κερδίζουν», ποιος καθορίζει τα κριτήρια συμμετοχής, ποιος τοποθετεί τον «πήχη» που οι ασφαλιστικές καλούνται να περάσουν για να κερδίσουν τον διαγωνισμό;

Όπως γνωρίζουμε, ο κάθε φορέας του ευρύτερου δημόσιου τομέα που διενεργεί διαγωνισμό εφαρμόζει το άρθρο 75 του Ν.4412/2016 σύμφωνα με το οποίο τα κριτήρια επιλογής αναδόχου – ασφαλιστικής εταιρείαςv- είναι: 1) η καταλληλότητα για την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας, 2) την οικονομική και χρηματοοικονομική επάρκεια και 3) την τεχνική και επαγγελματική ικανότητα.

Δηλαδή περιλαμβάνονται σε αυτά όλες οι εταιρείες που σήμερα λειτουργούν στην αγορά.

Τελικά όμως ποια εταιρεία κερδίζει τον διαγωνισμό; Αυτή που πληροί ίσως κάποια, αυτοβούλως καθοριζόμενα από τον κάθε φορέα κριτήρια. Πώς γίνεται η τελική επιλογή που προκαλεί εντάσεις σε αυτούς που «αποκλείονται» ενώ πληρούν όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις. Παράδοξο αλλά αληθινό.

Άραγε μπορεί στο πλαίσιο αντικειμενικότητας και αδιαβλητότητας των διαδικασιών να υφίσταται τέτοιο δικαίωμα;

Δηλαδή να μπορεί να τοποθετείται και ταυτόχρονα να διαφοροποιείται κατά περίπτωση ενδιαφερόμενου το κριτήριο συμμετοχής στον διαγωνισμό ανοίγοντας ή κλείνοντας την πόρτα εισόδου σε κάποιους;

Ανεξαρτήτως, του τι ισχύει έως σήμερα το θέμα των διαγωνισμών (φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης και κράτους) χρήζει νέας προσοχής.

Ίσως οφείλουν να το δουν οι αρμόδιοι πιο τεχνοκρατικά. Τα κριτήρια συμμετοχής  σε διαγωνισμό για την ανάληψη έργου ασφαλιστικής κάλυψης αναγκών,  χρειάζονται και τεχνικές γνώσεις, και ενδεχόμενες αναγωγές στη solvency, και πολλά ακόμα, οπότε είναι αναγκαίο το «φως» της εποπτείας ή άλλων αρμόδιων Αρχών προκειμένου να μην γίνονται «ελαστικές» προσεγγίσεις.

Με την παρουσία και η συμμετοχή των θεσμών (ΔΕΙΑ,  Ευρωπαϊκών Αρχών , κ.α. θεσμικών) θα διαμορφωθεί ένα πλαίσιο κριτηρίων, κάτι που σήμερα δεν υπάρχει αφήνοντας σε αυτούς που προκηρύσσουν τους διαγωνισμούς περιθώρια διαφοροποιήσεων κατά περίπτωση.

Συνεπώς για να μην υπάρχουν εντυπώσεις – ακόμα και λανθασμένες – ή και υπόνοιες, είναι απαραίτητο και πραγματική ανάγκη, να προσδιοριστούν  όροι –προϋποθέσεις και προδιαγραφές που θα εφαρμόζονται ενιαία από τον κάθε φορέα που διενεργεί τον διαγωνισμό και αναζητεί κάλυψη ασφαλιστικών αναγκών του.

Με ένα πλαίσιο… θα αποφεύγεται οποιαδήποτε αμφιβολία όπως αυτές που κάποιες φορές φημολογούνται στην αγορά.