Έξοδος από την "τρύπα" του 1974

Του Ξενοφώντα Ακροπολίτη.

Καθώς δεν φημιζόμαστε για την ισχυρή μας ιστορική μας μνήμη, αλλά και θέλουμε να μη σκεπτόμαστε αυτά που μας συμβαίνουν, είναι αναγκαίο να τα βάλουμε σε μια σύντομη περίληψη.Στην πραγματικότητα πρόκειται για διανοητική προσπάθεια, με στόχο την κατανόηση των ακατανόητων.Δεν υπήρχε διαπραγμάτευση, για πέντε μήνες, αλλά εξουσιοδότηση προς τον κο Βαρουφάκη να κάνει ομιλίες στο Eurogroup.

Δυστυχώς , λυπάμαι που αναγκάζομαι να το αποδεχθώ , το μόνο σχέδιο που υπήρχε ήταν εκείνο της ανατροπής-Πραξικοπήματος- στο Εσωτερικό. Βασιζόταν στην προηγούμενη καταστροφή (κλασσική μέθοδος).

Να γιατί η κα Πρόεδρος στις οδηγίες της προς τον κο Παυλόπουλο, πριν αναλάβει, ανέφερε και « …αναλαμβάνετε να αποφασίζετε για δημοψηφίσματα…», στα καλά καθούμενα .Να γιατί ο κος Βαρουφάκης άδειαζε συστηματικά τα ταμεία και έστειλε πίσω και τα 11 δις.

Και άλλα, πολλά. Υπάρχει επιστήμη, εκείνη της Σημειολογίας, που υποστηρίζει ότι από την παρατήρηση των μικρών, των ασήμαντων, μπορεί κάποιος να συμπεράνει τα μεγάλα, που αποκρύβονται.

Υπάρχει επίσης η θεωρία της «παραπραξίας» και του «ολισθήματος γλώσσας» του σπουδαίου Γάλλου φιλόσοφου και ψυχιάτρου Ζακ Λακάν, (Jacques Lacan, 1901 – 1981) συνεχιστή του Φρόιντ, όπου το ασυνείδητο (υποσυνείδητο) εμφανίζεται ξαφνικά, απρόσκλητο, και στιγμιαία, στην τρέχουσα συνειδητή νοητική λειτουργία και έτσι λέμε, ή κάνουμε πράγματα που επιμελώς κρύβουμε.(Εδώ είναι ίσως η περίπτωση της κας Βαλαβάνη που είπε ότι θ’ ανοίξει μόνη της τις θυρίδες).

Ευτυχώς ο κος Τσίπρας κάποια στιγμή κατάλαβε ότι η τρύπα που μας περίμενε ήταν της τάξης μιας επιθετικής μαύρης τρύπας του Σύμπαντος. Θα πρέπει να τον συγχαρούμε για το θάρρος του και να τον ενθαρρύνουμε στην προσπάθεια να βγούμε από την επιταχυνόμενη περιδίνηση προς την τρύπα, που ξεκινήσαμε το 1974. Δυσάρεστη αλήθεια.