Οι αποφάσεις επέκτασης ή “μείωσης της έκθεσης” των πολυεθνικών ομίλων.

του Γιάννη Βερμισσώ

Οι πολυεθνικοί όμιλοι αποφασίζουν να μειώσουν την “διασπορά” τους ανά τον κόσμο. Αφού πέρασαν χρόνια επεκτατισμού, που ως έννοια και διαδικασία συναντάται σε περιόδους ανάπτυξης, αισιοδοξίας και “κατάκτησης” κορυφών, τώρα καταγράφονται στοιχεία που μιλούν για διαδικασία περιορισμού της έκθεσης, μείωσης των θέσεων ανά τον κόσμο και συγκράτησης του επεκτατισμού.

Πρόσφατο παράδειγμα στην Ελλάδα η ΑΧΑ και η METLIFE οι οποίες σε επίπεδο ομίλων αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την χώρα και να περάσουν σε άλλα πολυεθνικά χέρια που προφανώς θέλουν να μείνουν στην περιοχή.

Και πράγματι οι πολυεθνικές με την λογική τους και την παγκόσμια διασπορά τους, μπορούν να επιλέγουν, να αλλάζουν στρατηγική, να δοκιμάζουν και τελικά να κάνουν και απολογισμό για όλα όσα κάποια χρόνια νωρίτερα έχουν αποφασίσει.

Και οι ασφαλισμένοι που έχουν επιλέξει ασφαλιστική εταιρεία η οποία αλλάζει “όνομα και χέρια” μεταφέρονται έχοντας ως εχέγγυο την ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία προφυλάσσει από αφερεγγυότητες και τυχόν άλλα προβλήματα.

Το θέμα είναι πιο δύσκολο για τους συνεργάτες, το ανθρώπινο δυναμικό όπου σαφώς υπόκειται σε μεταβολές μικρές, μεγαλύτερες έως και πολύ μεγάλες.

Όμως αυτό σημαίνει παγκόσμια αγορά. Αυτό σημαίνει ανοικτή οικονομία. Επιλογές, αποφάσεις, στρατηγικές, δοκιμές,  άνοιγα, και συγκράτηση. Είναι το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι στο οποίο όποιος δεν προσαρμόζεται μένει εκτός..

Η συνέχεια συναρπαστική και όπως διαπιστώνεται αβέβαιη.