Η αποτυχία και η λύση στο συνταξιοδοτικό

Ένα αποτυχημένο μοντέλο συνταξιοδοτικών Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης που δεν λειτουργεί εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Η ανατροπή του θα αποτελέσει σωτήριο λύση. Αναμένεται η παρέμβαση της πολιτείας καθώς και της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος προκειμένου να διασωθούν οι σημερινοί εργαζόμενοι και να μπορέσουν να διασφαλίσουν την σύνταξή τους. 

 

Λύση «πανάκεια» με τη συμβολή των ασφαλιστικών εταιρειών και την ελεύθερη επιλογή των πολιτών για το που θα αποδίδουν εισφορές ώστε να συνταξιοδοτηθούν καλείται να δώσει το κράτος. Ετσι θα κλείσει και το θέμα οριστικά και θα πάψει να υπάρχει η αδιέξοδη συντήρηση του άλυτου προβλήματος.

 

Τα σχετικά στοιχεία που παρουσίασε στη δημοσιότητα ο πρόεδρος της ΕΑΕΕ κ. Δημήτρης Μαζαράκης μιλώντας στο συνέδριο Economist ήταν αποκαλυπτικά.

 

Συγκεκριμένα επισήμανε αρχικώς ότι «τα συνταξιοδοτικά συστήματα που βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στην κοινωνική ασφάλιση και στο αναδιανεμητικό σύστημα είναι εξαιρετικά εκτεθειμένα αφού η ομάδα των εργαζομένων δεν θα μπορεί πλέον να χρηματοδοτεί τη συνεχώς αυξανόμενη αριθμητικά ομάδα των συνταξιούχων».

 

Ακολούθως τόνισε ότι «στη Ελλάδα  η σχέση εργαζομένων προς συνταξιούχους ήταν ήδη προβληματική, και επιδεινώθηκε περαιτέρω στα χρόνια της κρίσης.  Λόγω της μεγαλύτερης μείωσης των μισθών σε σχέση με τις συντάξεις, απαιτούνται σήμερα οι εισφορές 10 εργαζόμενων για να χρηματοδοτήσουν τη σύνταξη 1 συνταξιούχου.

 

Δυστυχώς όμως υπάρχουν μόνο 1,27 εργαζόμενοι για κάθε ένα συνταξιούχο. Τα παραπάνω σημαίνουν μια απλή και ταυτόχρονα τραγική πραγματικότητα. Ένα φαύλο κύκλο αύξησης φόρων και εισφορών από την μία πλευρά και μείωσης των συντάξεων από την άλλη. Μόνο κατά τη περίοδο 2000 – 2015 το κράτος συνεισέφερε στα ταμεία ένα ποσό στη περιοχή των 220 δισεκατομμυρίων, δηλαδή περίπου το 60% του δημόσιου χρέους της χώρας.  

 

Είναι λοιπόν σαφές, ότι το συνταξιοδοτικό είναι μια από τις αιτίες της οικονομικής κρίσης αλλά και η οικονομική κρίση σήμερα απειλεί με τη σειρά της τη βιωσιμότητά του. Όσο καταγράφεται καθυστέρηση το κόστος της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης γίνεται ακόμη πιο μεγάλο. Και διαρκώς μεταφέρεται το τεράστιο αυτό πρόβλημα στην επόμενη γενιά».

 

Εξήγησε ο πρόεδρος της ΕΑΕΕ ότι : «Ο ν. 3029/2002 που καθιέρωσε το θεσμό της επαγγελματικής ασφάλισης στην Ελλάδα αντί να ρυθμίσει, κατά το κυρίαρχο ευρωπαϊκό μοντέλο, τη συμπληρωματική επαγγελματική ασφάλιση ως αυτοτελή πυλώνα σύνταξης με δυνατότητα συμμετοχής σε αυτόν φορέων, όπως οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, αναγνώρισε ένα μόνο φορέα παροχής επαγγελματικής σύνταξης, τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης, με διαδικασίες που απαιτούν κόστος και χρόνο, αποκλείοντας ουσιαστικά τις ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες με την τεχνογνωσία τους μπορούν να δώσουν ώθηση στο νέο θεσμό.

 

Η επιλογή αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την αποτυχία στην πράξη του θεσμού της επαγγελματικής ασφάλισης στη χώρα μας, όπως αντιλαμβάνεται κανείς από τον μικρό αριθμό  συνταξιοδοτικών Τ.Ε.Α. που έχουν συσταθεί.

 

Αντί λοιπόν να αφήσουμε τον υγιή ανταγωνισμό να λειτουργήσει αποτελεσματικά και να επιτρέψουμε στους ίδιους τους πολίτες να επιλέγουν κάθε φορά τον φορέα που προτιμούν ανάλογα με τη ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, τις χρεώσεις διαχείρισης, και τέλος τις αποδόσεις των επενδύσεων, εμείς επιμένουμε σε ένα αναχρονιστικό και καταδικασμένο από τη διεθνή πρακτική μοντέλο».

 

 

Χρειάζεται σύμφωνα με τον κ. Μαζαράκη, «να προσδιοριστεί το μέγεθος του προβλήματος και να διατυπωθεί το πρόβλημα σωστά.  Για παράδειγμα πιο είναι το κρυφό χρέος του συνταξιοδοτικού συστήματος;

 

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των αναμενόμενων εισφορών και των αναμενόμενων παροχών σύμφωνα με την ισχύουσα σήμερα νομοθεσία;  

 

Με βάση πρόσφατες προβολές αυτό εκτιμάται στα 760 δισεκατομμύρια σε τρέχουσες τιμές ή 470 δισεκατομμύρια σε σημερινές αξίες. Ποσό δηλαδή πολλαπλάσιο είναι του εθνικού χρέους».

 

Στο πλαίσιο αυτό πρότεινε μεταξύ άλλων :