Η εφαρμογή του νόμου στα ανασφάλιστα οχήματα & η στάση της πολιτείας

Του Γιάννη Βερμισσώ

Ακόμα έχει μείνει ο απόηχος της μη εφαρμογής της νομοθεσίας στον εντοπισμό των ανασφάλιστων οχημάτων. Πόσα χρόνια πέρασαν που ο νόμος ήταν εν ισχύ, είχε ψηφιστεί και όμως δεν εφαρμοζόταν.

Διαβήματα, παρεμβάσεις, συζητήσεις για να ξεκινήσει ο εντοπισμός των ανασφάλιστων, να γίνουν οι διασταυρώσεις, να τεθεί σε εφαρμογή το σύστημα και τελικώς να εντοπιστούν οι παραβάτες και να επιβληθούν οι ανάλογες κυρώσεις μετά από τις κατά νόμο χρονικές προθεσμίες για συμμόρφωση στη νομοθεσία προτού επιβληθεί το πρόστιμο. Έτσι σήμερα θεωρείται επίτευγμα το ότι εφαρμόστηκε η νομοθεσία η οποία έπρεπε να εφαρμοστεί χρόνια πριν.

Επίτευγμα θεωρείται και το ότι κάποιοι συμμορφώθηκαν – όχι όμως όλοι – και πώς η όλη διαδικασία μπήκε στο αυλάκι. Τελικά όταν δεν εφαρμόζεται ένα νόμος ποιος φέρει την ευθύνη;  Γιατί ψηφίζεται από τη βουλή ένα νομοθέτημα που δεν επιβάλλεται ώστε να επιτελέσει τον σκοπό για τον οποίο καταρτίστηκε. Αυτή η ασάφεια που δεν μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους ακόμα και όταν υπάρχουν κανόνες, δε μπορεί να συνεχιστεί.

Τα ανασφάλιστα βέβαια είναι ένα φαινόμενο που ατυχώς υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Αυτό όμως δεν αναιρεί την καθοριστική ευθύνη της πολιτείας να συνεχίζει τον εντοπισμό του. Ομοίως είναι ευθύνη όλων των αρμοδίων να αναλαμβάνουν την υποχρέωση παρέμβασης για την τήρηση της νομοθεσίας σε κάθε περίπτωση σε κάθε περιστατικό…

Η ελληνική κοινωνία οφείλει να ξεκολλήσει από το παρελθόν που ευνοούσε αφήνοντας στο απυρόβλητο τους μη σύννομους.