Η φθήνια τρώει την ασφάλιση…

Οι πληγές δεν κλείνουν στην ασφαλιστική αγορά. Οι υποτιμολογήσεις συνεχίζουν και τρώνε αδηφάγα τις σάρκες όσων τις εφαρμόζουν.

 

Οι «δωρεάν παροχές» και οι «προσφορές ευκαιρίας» και οι «προνομιακές τιμές» όλο και πιο συχνά απαντώνται στην καθημερινότητα. Η ασφάλιση λοιπόν μέσα από αυτά περιβάλλεται από μια λανθασμένη εντύπωση: ότι είναι ένα προϊόν  που μπορεί να δοθεί όσο-όσο και που μπορεί να βρεθεί στο καλάθι των φθηνών.

 

Πρόσφατα η ΕΑΔΕ ανακοίνωσε ότι τα φαινόμενα αυτά κυριαρχούν και εντείνονται στην αγορά. Συχνό είναι επίσης και  το «θέαμα» των φυλλαδίων που μοιράζονται στον δρόμο και των ασφαλιστηρίων που δίνονται «πακέτο» με άλλα προϊόντα ακόμα και βιομηχανικής παραγωγής.

 

Όλα στον βωμό της πώλησης θυσιάζονται. Η προσέγγιση είναι ευκαιριακή, φθηνή και στηρίζεται αποκλειστικά στην τιμή.  Μόνο που αυτό κάνει μεγάλη ζημιά. Και ακόμη κανείς δε βρίσκεται να την σταματήσει. Τι και αν υπάρχει νόμος, τι και αν υπάρχουν Αρχές, τι και αν υπάρχουν μέτρα καταστολής ή και ποινές. Όλα πάνε περίπατο.. όταν απουσιάζει η ηθική διάσταση του θέματος.

 

Η ασφάλιση δεν είναι πράξη ευτέλειας. Αντίθετα είναι πράξη που περιβάλλεται από άλλες αξίες και απαιτεί ηθική προσέγγιση κυρίως από τους πωλητές. Αυτοί είναι που θα διαμορφώσουν και τον αντίστοιχο σεβασμό και θα δώσουν αξία την οποία θα αντιληφθούν και οι αγοραστές.

 

Συνεπώς: «καθρέφτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω». Πρέπει να ξαναπιάσουμε από την αρχή..