Οι ιδιώτες παρακολουθούν το Δημόσιο Σύστημα Υγείας

του Γιάννη Βερμισσώ

Ξαφνικά με τον κορωναϊό ήλθε στο προσκήνιο το εδώ και χρόνια ελλειμματικό -έτσι λεγόταν, διαδιδόταν και υποστηριζόταν- δημόσιο σύστημα Υγείας. Τα νοσοκομεία άνοιξαν  τις πόρτες, το προσωπικό ιατρικό και άλλο, σε εγρήγορση, η αποτελεσματικότητα συγκεκριμένη –  ούτε λόγος για ανεπάρκειες- και η χώρα έβλεπε καθημερινά τους πολιτικούς και ιατρικούς εκπροσώπους να είναι “εκεί” στο έργο τους και στις βαριές ευθύνες και υποχρεώσεις.

Όλα, τα τόσα λόγια, οι θλιβερές διαπιστώσεις και η αδυναμία εξυπηρέτησης που συχνά ερχόταν στο προσκήνιο, έσβησαν. Τη θέση τους πήρε μια σοβαρή, καίρια, και γιατί όχι υπερ-προσπάθεια του δημόσιου συστήματος να είναι συντεταγμένο, αποτελεσματικό και ισχυρό απέναντι στις εξελίξεις. Το ιδιωτικό σύστημα υγείας από την άλλη, δεν πρωταγωνίστησε έως τώρα στις εξελίξεις.

Βέβαια υπάρχει, στηρίζει, παρέχει τις υπηρεσίες του και είναι έτοιμο να ανταποκριθεί κατόπιν βεβαίως συνεννοήσεων, σε ότι χρειαστεί. Δεν χάθηκε, δεν ατόνησε είναι ισχυρό με όλη την υποδομή του, με όλη την τεχνολογία, με ότι έχει έως σήμερα δομήσεις. Σπεύδουν κάποιοι να συγκρίνουν και να βιαστούν λέγοντας ότι το Δημόσιο πήρε μπροστά. Όχι  δεν νομίζω. Πάντα λειτουργεί και πάντα απαξιώνεται κατά την ελληνική απορριπτική ψυχοσύνθεση.

Απλά τώρα, όπως σε κάθε περίπτωση τις ώρες ανάγκης, του επείγοντος, το σύστημα ενεργοποιείται καλύτερα, και οι άνθρωποι -Έλληνες- δίνουν την ψυχή τους περισσότερο, από την εποχή της χαλαρότητας όπου η αποδοτικότητα επιχειρείται διαρκώς να κοστολογηθεί και να φέρει καρπούς. Μη ξεχάσουμε να πούμε βέβαια ότι υπάρχει και σχέδιο, και οργάνωση και πολιτική κατεύθυνση. Γυρνώντας και πάλι στο ιδιωτικό σύστημα Υγείας δε θα πρέπει να ξεκινήσει η απαξίωσή του, ούτε η σύγκρισή του με το δημόσιο. Παραμένει στη θέση που του αξίζει, συνεχίζει να στηρίζει την υγεία των πολιτών και είναι μια ιδανική ευκαιρία, μόλις όλα τελειώσουν να τεθούν επισήμως οι βάσεις συνεργασίας. Για την καλή παροχή υπηρεσιών δημόσιας Υγείας.