Οι κύκλοι της προσδοκίας και του εφικτού

Του Γιάννη Βερμισσώ

 

Ο κύκλος των προσδοκιών και ο κύκλος του εφικτού αποτυπώνουν σήμερα την πραγματικότητα της ασφαλιστικής αγοράς. Και σε αυτούς κινούνται οι συντελεστές, οι δομές, οι κινήσεις, οι ενέργειες και πρωτοβουλίες.

Στον κύκλο των προσδοκιών είναι όλα αυτά που η αγορά ΘΑ και ΜΠΟΡΕΙ να κάνει, όπως:  να συμμετάσχει στις συντάξεις και την υγεία, να συντελέσει σε δυνητικό Φορέα που θα αναλάβει την διαχείριση των Φυσικών Καταστροφών, και φυσικά να διεισδύσει σε κάθε σπίτι και επιχείρηση δίνοντας τις σωστές καλύψεις. Όλα αυτά αποτυπώνουν τις δυνατότητες, το μέχρι που μπορεί να φθάσει και φυσικά είναι προσδοκίες.

Στον αντίποδα είναι το εφικτό. Στον κύκλο του εφικτού είναι η  καθημερινότητα, είναι αυτό που συμβαίνει και που τελικά γίνεται πράξη.  Μετριούνται οι πωλήσεις, αριθμούνται τα ραντεβού, καταγράφονται οι αρνήσεις, διογκώνεται η γραφειοκρατία και οι δυσκολίες μεγαλώνουν. Αναρωτιέται κανείς πώς οι μεγάλες προσδοκίες θα υλοποιηθούν –και σε πόσο διάστημα- όταν οι μεγάλες δυσκολίες γίνονται ακόμη μεγαλύτερες.

Η πορεία λοιπόν της αγοράς συνεχίζει σε αυτούς τους δύο κύκλους με τους ανθρώπους, τις ιδέες και τις πράξεις να έχουν την δική τους απαραίτητη παρουσία. Και οι δύο κύκλοι είναι εξίσου απαραίτητοι μόνο που αποτυπώνουν δύο διαφορετικές «παρουσίες» της ιδιωτικής ασφάλισης. Το όραμα πρέπει να υπάρχει και η καθημερινότητα επίσης αναγκαία να στηρίζει την προσδοκία.  Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί είναι η παρανόηση μεταξύ προσδοκίας και εφικτού..