Η «μετατόπιση» των ασφαλιστών για να μείνουν στο «παιχνίδι»

Του Γιάννη Βερμισσώ

Η ασφαλιστική αγορά καλείται να ξεκινήσει μια νέα πορεία, να χαράξει νέα στρατηγική  για να δημιουργήσει παραγωγή εργασιών.

Όλο και συχνότερα ακούγεται αυτή η προτροπή από υψηλόβαθμα στελέχη του κλάδου που διαπιστώνουν ότι η σημερινή τακτική εξαντλήθηκε, έφθασε στο τέλος της, δε βγάζει πουθενά και θεωρείται τέλμα.

Και πράγματι ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης, τι περιμένει; Μήπως το κράτος να ανοίξει τις πόρτες και να δώσει έδαφος εργασιών στην υγεία τη σύνταξη και τις φυσικές καταστροφές;  Η μήπως αναμένεται ότι  η ασφάλιση των ανασφάλιστων οχημάτων θα σηματοδοτήσει την άνοιξη της παραγωγής; 

Δηλαδή περιμένει η ιδιωτική ασφάλιση εξελίξεις, που φανερώνουν ότι η διείσδυση του κλάδου στην κοινωνία θα γίνει μόνο με τον κρατικό παρεμβατισμό και όχι με την δυναμική και την αυταξία του ασφαλιστικού προϊόντος.

 Η προσέγγιση αυτή – της προσμονής του κράτους- αφενός εντείνει τον κρατισμό που αποδομείται διεθνώς και αφετέρου είναι σαν να μεταφέρεται η ευθύνη ανάπτυξης του κλάδου στο άλλο στρατόπεδο και όχι σε αυτό της ιδιωτικής ασφάλισης.

Βέβαια καλοδεχούμενη και η οποιαδήποτε εξέλιξη στα προαναφερόμενα, αλλά μέχρι και εάν γίνει κάτι το οικοδόμημα του κλάδου τι θα γίνει.

Η ευθύνη γίνεται πλέον κατανοητή. Η αγορά οφείλει να έλθει με άλλο τρόπο και με άλλα προϊόντα κοντά στους πολίτες.

Πρόσφατα σε εκδηλώσεις εταιρειών ακούσαμε τα κορυφαία στελέχη τους να αναδεικνύουν αυτή την σκέψη και να τονίζουν πώς πρέπει να γίνει και πρακτική των εταιρειών και όλων των συντελεστών του κλάδου.

Τώρα βλέπουμε ότι η αγορά σκέπτεται την μετατόπιση από το παλιό περιβάλλον σε κάποιο νέο που αναζητείται.  Και πράγματι είναι καιρός κατάλληλος να συμβεί αυτό ώστε η αγορά να ενταχθεί στις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί στο νέο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Η προσαρμογή της θα είναι και η αρχή ενός νέου ξεκινήματος, μιας νέας πλεύσης σε άλλες συνθήκες…

Όποιος δεν το κάνει θα βγει εκτός παιχνιδιού…….