Η στρατηγική ανάπτυξης της ιδιωτικής ασφάλισης και οι πιθανές βελτιώσεις

του Γιάννη Βερμισσώ

Τελικά δεν αλλάζει εύκολα η στάση του “κράτους” απέναντι στην ιδιωτική ασφάλιση. Αυτό διαπιστώθηκε από το τελευταίο κρούσμα που ήταν το σχέδιο νόμου για την κρατική αρωγή σε φυσικές καταστροφές. Στον τομέα που οι ασφαλιστές επιμένουν εδώ και χρόνια λέγοντας ότι θα πρέπει να γίνει υποχρεωτική η ασφάλιση έναντι σεισμών καθότι η χώρα μας είναι σεισμογενής. το κράτος έρχεται να στηρίξει τους παθόντες  (ζημιές) αφήνοντας έξω τον κλάδο ή πιο σωστά βάζοντάς τον μέσα αλλά με τρόπο που δεν βοηθά την ανάπτυξή του και κάνει  ίσως και αρνητική την παρουσία του.

Ωστόσο στην ανακοίνωση του σχεδίου νόμου υπήρχε η λεκτική προσέγγιση ότι δίνει κίνητρα στην ιδιωτική ασφάλιση κάτι όμως το οποίο δε εντοπίζεται κατά την ανάγνωση της νομοθετικής πρότασης. Επισημάνθηκε από την πρώτη στιγμή από το insuranceeea ότι “αφήνει έξω τους ασφαλιστές”, και ακολούθως ήλθε και η σχετική ανακοίνωση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος στην οποία επισημαίνεται και η δυσαρέσκεια σχετικά με το σχέδιο νόμου.

Διαπιστώνουμε δηλαδή γίνεται μια ακόμη προσπάθεια, μια πρόταση για να συμπεριληφθεί και η ιδιωτική ασφάλιση με κάποιον τρόπο στα σχέδια της κυβέρνησης. Και αυτό είναι το κομβικό σημείο. Αυτό που διαπιστώθηκε για μια ακόμη φορά. Η κυβέρνηση παρά τις θετικές της δηλωμένες προθέσεις και εξαγγελίες δεν έχει βάλει στο τραπέζι του διαλόγου την ιδιωτική ασφάλιση. Να δείξει στην πράξη ότι αναγνωρίζει τον κλάδο, ότι τον “βλέπει”, ότι υπάρχει γι΄αυτή και μπορεί να βοηθήσει στα σχέδιά της, την πολιτική της, την οργάνωσή της σε ότι αφορά την πρόοδο του κράτους.  Αυτό το τελευταία δείγμα γραφής με την “κρατική αρωγή” δεν ήταν καλό μήνυμα για την ιδιωτική ασφάλιση.  Παρά τα όσα λέγονται και τις υποσχέσεις που δίνονται οι εκπρόσωποι του κλάδου έστω και ως τεχνογνώστες θα έπρεπε επί τέτοιων θεμάτων να βρίσκονται στα τραπέζια διαλόγου. Ίσως και η στρατηγική ανάπτυξης της αγοράς να χρειάζεται νέες μεθόδους διείσδυσης και προς την κυβέρνηση και προς την κοινωνία.