Ι. Χατζηθεοδοσίου : «Οικονομία σε παράλυση και αδιέξοδες πολιτικές»

«Ο αργός θάνατος στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αναστρέψιμος;» Στο ερώτημα αυτό τοποθετήθηκε ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας κ. Ι. Χατζηθεοδοσίου μιλώντας σε Ημερίδα * που έγινε στις 21 Νοεμβρίου 2016, στο ΕΒΕΑ, με θέμα "Μνημονι

«Ο αργός θάνατος στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αναστρέψιμος;»  Στο ερώτημα αυτό τοποθετήθηκε ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας κ. Ι. Χατζηθεοδοσίου μιλώντας σε Ημερίδα * που έγινε στις 21 Νοεμβρίου 2016, στο ΕΒΕΑ, με θέμα "Μνημονιακή και εγχώρια ανάπτυξη – κοινωνικός διάλογος φορέων". 

 «Δεν είναι αναστρέψιμη η πορεία προς το αδιέξοδο με τις ισχύουσες και εφαρμοζόμενες πολιτικές» τόνισε ο κ. Χατζηθεοδοσίου και περιγράφοντας ακροθιγώς την κατάσταση της αγοράς είπε:

«Μία οικονομία που είναι σε παράλυση, επιχειρηματίες που είναι σε απόγνωση, Φορολογούμενοι που δεν ξέρουν πως θα τα βγάλουν πέρα, μία κοινωνία έτοιμη να διχαστεί.
 
Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση ελπίζει σε μία συμφωνία με τους δανειστές για δραστική αναδιάρθρωση του χρέους, ώστε να δοθεί μία ανάσα και κυρίως μία προοπτική για το μέλλον. Μακάρι να έλθει αυτή η εξέλιξη και θα είμαστε οι πρώτοι που θα τη χειροκροτήσουμε. Αρκεί όμως από μόνη της για να επανεκκινήσει η ελληνική οικονομία; Και βέβαια όχι.
 
Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και ειδικά εμείς στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας, έχουμε τονίσει εδώ και χρόνια, σχεδόν από την εμφάνιση της κρίσης, πως χωρίς την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας δεν μπορούμε ούτε να ελπίζουμε σε ανάκαμψη, ούτε και να σχεδιάζουμε πλάνα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης.
 
Δεν είναι θέμα ιδεοληψίας μας, ούτε και ευσεβείς πόθοι, αλλά μία τοποθέτηση που έρχεται μετά από προσεκτική παρατήρηση των δομικών χαρακτηριστικών της οικονομίας μας.
 
Η  παρατεταμένη κρίση οδηγεί σε διόγκωση των ανισοτήτων, άρα σε φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Την ίδια ώρα όμως που πλήττεται σε όλο τον κόσμο η μεσαία τάξη, ο μικρός και μεσαίος επιχειρηματίας δηλαδή, γιγαντώνονται οι πολυεθνικές και οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις.
 
Κατά κύριο λόγο η ελληνική οικονομία βασίζεται στη λειτουργία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που σύμφωνα με τα στοιχεία αποτελούν το 97% των επιχειρήσεων της χώρας. Αυτές ήταν που συνέβαλαν αποφασιστικά στην απασχόληση και στα δημόσια έσοδα, αυτές χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση με τις αρνητικές συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε, αυτές συνεχίζουν και βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα, με τα προβλήματα όχι απλώς να παραμένουν αλλά να οξύνονται συνεχώς. Η συρρίκνωση τους την τελευταία επταετία ήταν δραματική.
 
Εκτιμάται ότι περίπου το 50% αυτών των επιχειρήσεων έχει ουσιαστικά κλείσει καθώς το «λουκέτο» αν δεν το έχουν βάλει, είναι απλώς θέμα χρόνου. Ένας από τους κυριότερους λόγους αυτής της δυσάρεστης εξέλιξης είναι και η άκρατη Φορολογική πολιτική που έχει ασκηθεί και η οποία ευνοεί τη δημιουργία μονοπωλίων. Δηλαδή παρατηρείται το εξής παράδοξο. Ενώ υποτίθεται ότι θα έπρεπε να προστατευθεί ως κόρη οφθαλμού η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομία, έχει μπει στο στόχαστρο και βάλλεται βάναυσα.
 
Μπορεί να αντιστραφεί έτσι το κλίμα; Η απάντηση είναι όχι.
 
Τι χρειάζεται ώστε να αλλάξει η κατάσταση; Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας έχει προχωρήσει πολλές φορές στην κατάθεση ολοκληρωμένων και πλήρως τεκμηριωμένων προτάσεων} που όμως για διάφορους λόγους δεν έχουν βρει την ανταπόκριση που θα έπρεπε από την Πολιτεία.
 
Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να «ακούσει» τους ανθρώπους της αγοράς, καθώς είναι οι μοναδικοί που γνωρίζουν από πρώτο χέρι και τα οξυμένα προβλήματα και την αγωνία που αντιμετωπίζουν επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες, την αδυναμία του καταναλωτικού κοινού ακόμα και για αγορές βασικών αγαθών, το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί συνολικά η οικονομία μας.
 
Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ορισμένες από τις προτάσεις μας, που εφόσον υλοποιηθούν, τότε άμεσα μπορούν να δώσουν λύσεις και κυρίως το όραμα που έχει τόσο ανάγκη η χώρα .
 
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
 
• Πρώτο μέλημα πρέπει να είναι η άρση των τραπεζικών περιορισμών σε συνδυασμό με την αναδιάρθρωση του τρόπου λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Εφόσον υπάρξει η προοπτική αύξησης της ρευστότητας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τότε σημαντικό μέρος των προβλημάτων που αυτές αντιμετωπίζουν σήμερα} μπορεί να είναι διαχειρίσιμο .
 
• Άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, με εστίαση όμως στο πως θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους οι επιχειρήσεις και όχι πως θα αξιοποιηθούν τα «ασημικά» τους από τράπεζες και funds. Προς αυτή την κατεύθυνση δεν θα πρέπει να μας τρομάζουν φράσεις όπως «διαγραφή μέρους του χρέους» ή «ευνοϊκές ρυθμίσεις» -πάντα υπό προϋποθέσεις- για να ξεκινήσουν και πάλι τα δάνεια να πληρώνονται. Ο στόχος πρέπει να παραμένει η επιβίωση των επιχειρήσεων που αποδεδειγμένα έχουν πλάνο βιωσιμότητας.
 
Γενικότερα, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το τραπεζικό σύστημα μίας χώρας παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της οικονομίας της και στην καθοριστική αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως αυτά που καλείται να ξεπεράσει η δική μας οικονομία. Χωρίς ισχυρό τραπεζικό σύστημα} είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να στηριχθεί η υγιής επιχειρηματικότητα, άρα μειώνονται δραματικά οι πιθανότητες εξόδου από την κρίση.
 
Δεν είναι τυχαίο ότι ακούγεται όλο και εντονότερα ο φόβος για μπέιλιν. Την ώρα δηλαδή που διαπιστώνουμε όλοι ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για επιστροφή των καταθέσεων στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ώστε να αυξηθεί η δυνατότητα ενίσχυσης της ρευστότητας τους προς τις ελληνικές επιχειρήσεις, επανέρχεται η συζήτηση του «κουρέματος» καταθέσεων. Εμείς κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου προς την Πολιτεία και ελπίζουμε να εισακουστούμε για να μην βρεθούμε μπροστά στο φαινόμενο «ένα βήμα μπροστά και δέκα βήματα πίσω». Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
 
• Εδώ και τώρα αλλαγή της Φορολογικής πολιτικής. Το μείγμα που εφαρμόζεται δεν βγαίνει και αυτό οφείλει επιτέλους να το κατανοήσει η κυβέρνηση. Χρειάζεται μείωση των συντελεστών, ρεαλιστικότερη προσέγγιση των στόχων και ταυτόχρονα να δοθεί η δυνατότητα στους οφείλατε; να αποπληρώσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές; τους. Καλύτερα λιγότερα και να έχει να λαμβάνει το κράτος, παρά να ανακοινώνει εξοντωτικές ποινές. Πως θα εισπράξει από μία επιχείρηση αν αυτή πάψει να υφίσταται;
 
Ακριβώς με αυτό το σκεπτικό, δεν πρέπει να χαθούν ευνοϊκές; ρυθμίσεις που είδαμε ότι έδωσαν πνοή στην εισπραξιμότητα, όπως οι 100 δόσεις.
 
• Αναπροσαρμογή του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών. Και εδώ απαιτείται λεπτός χειρισμός, καθώς αν ισχύσουν όσα έχει προγραμματίσει η κυβέρνηση, απλώς σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δεν θα υπάρχουν επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες για να καταβάλλουν εισφορές. Ήδη χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι με μπλοκάκια} ετοιμάζονται για διακοπή της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.
 
• Με δεδομένο ότι είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στην έλλειψη κανόνων που παρατηρείται. Χρειάζεται κρατική εποπτεία που θα ελέγξει τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Δεν μπορούν όλα να λειτουργούν υπέρ των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων. Κανόνες για όλους, μικρούς και μεγάλους παίκτες.
 
• Περισσότερη σοβαρότητα σε θέματα που αν είχαν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά} θα υπήρχαν και λιγότερα βάρη. Για παράδειγμα, ας μας πουν από το οικονομικό επιτελείο πόσοι δεν έχουν πληρώσει τέλη κυκλοφορίας και ασφάλιστρα για τα οχήματα τους τα τελευταία χρόνια. Πόσα χρόνια υποτίθεται ότι σχεδιάζεται ο εντοπισμός και η είσπραξη των υποχρεώσεων τους; Δεν χάνονται έτσι πολύτιμα έσοδα για το Δημόσιο; Και δεν αυξάνονται άλλοι φόροι για να αναπληρωθούν αυτά τα ποσά;
 
• Συγκεκριμένα Φορολογικά αλλά και άλλα κίνητρα για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Και κυρίως σταθερότητα στη Φορολογική πολιτική. Πως θα γίνει ακριβώς η προσέλκυση επενδύσεων σε ένα οικονομικό περιβάλλον που μοιάζει με κινούμενη άμμο; Και πως θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της απασχόλησης αν δεν δημιουργηθούν νέες επιχειρήσεις;
 
• Αλλαγή του τρόπου διαχείρισης των κοινοτικών κονδυλίων, ώστε να Φτάνουν ταχύτερα στους δικαιούχους και να μη χάνεται άλλος χρόνος. Ο χρόνος είναι χρήμα και ήδη έχουμε χάσει πολύτιμο, ενώ ακόμα δεν έχουν απορροφηθεί κεφάλαια που προορίζονταν για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εδώ θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο τα Επιμελητήρια της χώρας, καθώς έχουν και τη γνώση για τις ανάγκες αλλά και το μέλημα να στηριχθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις.
 
• Άμεση αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, με σαφή στροφή στην εξωστρέφεια. Θεωρώ επιτακτική ανάγκη την μείωση των εισαγωγών, με ταυτόχρονη αύξηση των εξαγωγών μας. Έχουμε προϊόντα με προστιθέμενη αξία που εφόσον καταρτιστεί συγκεκριμένο πλάνο για την ευκολότερη διάθεση τους σε μεγαλύτερες αγορές, τότε θα υπάρξουν πολλαπλάσια οφέλη για την οικονομία μας .
 
• Σε αυτό το σημείο απαιτείται και αλλαγή νοοτροπίας και από τις ίδιες τις επιχειρήσεις. Σε μία παγκοσμιοποιημένη αγορά, δεν είναι δυνατόν να μένει κάποιος κλεισμένος σε έναν μικρόκοσμο. Χρειάζεται περισσότερη συνεργασία μεταξύ των μικρομεσαίων, γι αυτό και ακριβώς εμείς στο ΕΕΑ προωθούμε τα συνεργατικά δίκτυα, την καλύτερη ενημέρωση των μελών μας και τις ευκαιρίες που γεννιούνται καθημερινά. Έτσι πήραμε και την πρωτοβουλία να Φέρουμε την Alibaba στην Ελλάδα, ώστε να ανοίξουμε περισσότερο το δρόμο της εξωστρέφειας .
 
• Σημαντικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της κρίσης και μάλιστα ανέξοδος, είναι το κλίμα ομόνοιας και συνεργασίας που πρέπει επιτέλους να επικρατήσει. Αυτό πρέπει να ισχύσει σε όλα τα επίπεδα, αρχής γενομένης από το πολιτικό. Εάν υπάρξει πολιτική σταθερότητα, τότε και περισσότερη αξιοπιστία δείχνουμε προς τις αγορές και τους δανειστές και μπορούμε ευκολότερα να διαχειριστούμε τα του οίκου μας. Η συνεργασία πρέπει να επεκταθεί και μεταξύ κυβέρνησης και φορέων αλλά και των παραγόντων της αγοράς, καθώς όλοι μας οφείλουμε να επιδείξουμε αυτοσυγκράτηση και ειλικρινές πνεύμα συνεννόησης. Και κυρίως να αφήσουμε στην άκρη προσωπικές φιλοδοξίες και να επικεντρωθούμε στον κοινό στόχο που δεν είναι άλλος από την αντιμετώπιση της κρίσης.
 
Ας διδαχθούμε λοιπόν από όσα συμβαίνουν γύρω μας, ας ανοίξουμε τα μάτια και το μυαλό μας και να μην μείνουμε σε όσα μας χωρίζουν…. Χρόνος δεν υπάρχει πολύς, ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει τώρα. Όσο παραμένουμε ακόμα όρθιοι.»

*Την ημερίδα διοργάνωσε το περιοδικό «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ – ένα συμπόσιο ιδεών», και τη διεύθυνε ο πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Λουκάς Αποστολίδης. Υπήρξε μεγάλη συμμετοχή επιχειρηματιών και στελεχών του πολιτικού κόσμου. Την έναρξη των εργασιών πραγματοποίησε ο κ. Αποστολίδης επισημαίνοντας την αξία του πολιτικού διαλόγου και του κοινωνικού διαλόγου των φορέων και των παραγωγικών τάξεων της οικονομίας ο οποίος αποτελεί μοχλό για την κινητοποίηση των εγχώριων παραγωγικών δυνάμεων και την έξοδο από την κρίση.

Ομιλητές της ημερίδας ήταν:

Κώστας Μίχαλος, Πρόεδρος ΕΒΕΑ και ΚΕΕΕ: «Το επιχειρηματικό περιβάλλον των ΜΜΕ»

Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος Δικτύου για την μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη: «Ο Κοινωνικός Διάλογος ως παράγοντας για την Ανάπτυξη»

Γιώργος Κατρούγκαλος, Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, πρ. Υπουργός Εργασίας: «Διάλογος με τους Επαγγελματικούς και Κοινωνικούς φορείς για την Ανάπτυξη και Απασχόληση»

Γιώργος Φλωριδης, Δικηγόρος – πρώην Υπουργός: «Για ποια Ανάπτυξη και Μεταρρυθμίσεις;»

© INSURANCE EEA 2024. All rights Reserved.
Designed by RDC Informatics