Κατ’ επίφαση αναθεώρηση της επιμελητηριακής νομοθεσίας;

Η συγκρότηση Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναθεώρηση της επιμελητηριακής νομοθεσίας ήρθε σε μια στιγμή μεγάλης πίεσης του επιμελητηριακού κινήματος προς την κυβέρνηση, να άρει την νομοθεσία της μη υποχρεωτικής εγγραφής των επιχειρήσεων στα επιμελητήρια. Αυτό έδωσε κάποιες ελπίδες αναθεώρησης της νομοθεσίας για τις εγγραφές, αλλά προφανώς δεν ήταν στις σκέψεις της κυβέρνησης μια τέτοια προοπτική. Έτσι στην ουσία αποδυνάμωσε την Επιτροπή, ενώ δήλωνε διά στόματος υπουργού κ. Δένδια ότι η μη υποχρεωτική εγγραφή και συνδρομή «δεν συζητιέται».

Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Στην πράξη φαίνεται να προχώρησε πολύ περισσότερο το σχέδιο αποδυνάμωσης του επιμελητηριακού κινήματος, αφού ο παραγκωνισμός της Επιτροπής έφερε στην επιφάνεια διασπαστικές κινήσεις με τη μορφή επιβολής ειδικών συμφερόντων κάποιων ισχυρών.

Οι πληροφορίες που έρχονται στην επιφάνεια μπορούν να πείσουν και τον πιο καλόπιστο ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξέλιξη, έξω και κόντρα από τη μέχρι τώρα επιμελητηριακή πρακτική και κυρίως κόντρα στη συντριπτική πλειοψηφία των επιμελητηρίων, τα οποία, όπως φαίνεται, κάποιοι θέλουν να προγράψουν.

Με τον παραγκωνισμό της Επιτροπής εμφανίστηκαν πρακτικές με μωροφιλοδοξίες και «προεδριλίκια» που οδηγούν τον Θεσμό στο πιο βαθύ ιστορικό του τέλμα.

Όπως δημοσιογραφικά καταγράφεται η κατάσταση σήμερα, δείχνει έναν αγώνα προσωπικής επιβίωσης του ΕΒΕΑ σε βάρος των άλλων επιμελητηρίων της Αθήνας, με παράλληλη εξόντωση των επιμελητηρίων της Περιφέρειας, όπως τουλάχιστον αφήνουν να διαρρέουν διάφορες πηγές.

Αν όλα αυτά αληθεύουν, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε για τον τρόπο με τον οποίο η ΚΕΕΕ πολιτεύεται και αν η επιβίωση του κατοχυρωμένου επιμελητηριακού θεσμού, υποχωρεί μπροστά σε ένα παιχνίδι διαλόγου «γνωστών – αγνώστων» και τύπου «πάρε – δώσε»!

Μοιραία έρχονται στο νου συνειρμοί ποδοσφαιρικού επιπέδου τύπου «παράγκας», «μεγαλοπροέδρου», «την ομάδα μη πειράξεις και οι άλλοι ας πάνε..» κοντολογίς μια θλιβερή ειδησεογραφική – και όχι μόνο – εικόνα!

Και βέβαια τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η πολιτική ηγεσία, που αποφασίζει προκαλώντας το κοινό αίσθημα να διασώσει τους «εκλεκτούς της καρδιά της» και να θυσιάσει τον υπόλοιπο επιμελητηριακό κόσμο. Όμως το μόνο που θα καταφέρει τελικά θα είναι να συσπειρώσει όλο τον επιμελητηριακό κόσμο εναντίον της, μαζί με την έμπρακτη αγανάκτηση των επιχειρήσεων. Διότι δεν υπάρχουν επιμελητήρια πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, όπως επίσης και επιχειρήσεις πρώτης και δεύτερης κατηγορίας με κυρίαρχα επιμελητήρια και με παρίες.

Με την ευκαιρία, θα θέλαμε να μας διευκρινίσουν από το «μεγαλοεπιμελητήριο» αν αληθεύει ότι συνόδεψε το έγγραφο ταχυπληρωμής με την ένδειξη ότι από 1.1.2015 η συνδρομή καθίσταται προαιρετική. Έχει σημασία εδώ να δούμε, ποιοι βιάζονται τόσο να εφαρμόσουν την μη υποχρεωτική συνδρομή και δεν μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους.

Ένα είναι βέβαιο. Ότι η ανάληψη της ευθύνης, προσωπικά και με ονοματεπώνυμο, για το μεγαλύτερο ρεζιλίκι στην ιστορία του θεσμού, θα αναζητηθεί στην επερχόμενη ΓΣ της ΚΕΕΕ.

ΚΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ. ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Αναδημοσίευση από το www.eea.gr