Κρούσματα «νεοφυών» τακτικών στις ασφαλιστικές πωλήσεις

Του Γιάννη Βερμισσώ.

Η ασφαλιστική πώληση αλλάζει χαρακτήρα. Δεν είναι όπως παλιά. Νεόκοπες συμπεριφορές, καινοτομίες, προσπάθειες, ξεφυτρώνουν στην αγορά.

Δωροεπιταγές, προνομιακές τιμές, προσφορές πελατών άλλων κλάδων που «διασταυρώνονται» με ασφαλιστικές, και πολλά ακόμα κάνουν την εμφάνισή τους και «χτυπούν» την πόρτα σε πελάτες τραπεζών, σε πελάτες κινητής τηλεφωνίας, σε πελάτες καταστημάτων. Το ασφαλιστικό συμβόλαιο εξελίσσεται όπως όλα δείχνουν σε ένα «εμπόρευμα» το οποίο διαπραγματεύεται, τιμολογείται και προωθείται αναλόγως των συνθηκών.

Η ευρηματικότητα που αναπτύσσεται, αρχίζει να εντυπωσιάζει και ταυτοχρόνως να προκαλεί ανησυχία για τα όσα άρρυθμα και πολλές φορές εκτός κανόνων φέρνει μαζί της.

Όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που στην προσπάθεια να ξεπεράσουν την πτώση του τζίρου συνεργάζονται με κάποιο νομικό πρόσωπο και βγάζουν για «δόλωμα» την ασφάλιση.

Φυσικό είναι στην διαμορφωμένη όπως όλοι γνωρίζουν ελληνική οικονομία, κάποιοι οι καταναλωτές να ανταποκρίνονται στις δελεαστικές προσφορές.

Όχι βεβαίων όλοι. Υπάρχουν και κάποιοι που μένουν πιστοί στην εταιρεία τους, στον ασφαλιστικό τους σύμβουλο, στην «οικεία» σχέση που έχουν δημιουργήσει και στην οποία έχουν και εμπιστοσύνη.

Αυτό όμως δεν αναιρεί την πραγματικότητα. Οι ασφαλιστικές πωλήσεις περνούν όλο και περισσότερο σε νέες περιοχές αχαρτογράφητες με τις προφανείς συνέπειες.

Η εποπτική αρχή, και οι φορείς της αγοράς οφείλουν να ξεκαθαρίσουν και συλλογικά να τοποθετηθούν σε αυτό το μείζον θέμα. Να οριοθετήσουν τις διαδικασίες όπως αυτές νομοθετικά καθορίζονται.

Διαφορετικά, με την σιωπή , η την ανοχή θα αφήνονται τα ασφαλιστικά συμβόλαια να πωλούνται με νέες μεθόδους, να δίδονται ως προσφορά, να δίδονται ως αντίκρισμα επιταγών, και τελικά να παρέχονται σαν εμπόρευμα σε διαφορετικές συσκευασίες.