Μη επιτρεπτή η χρήση αντιγράφου σε αρχείο excel για εμπορικά βιβλία που τηρούνται σε ηλεκτρονική μορφή

Γράφει ο Στάθης Δημ. Σταματελόπουλος, Νομικός Συνεργάτης Ε.Ε.Α. 


Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η υπ. αριθμ. 11168/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), η οποία εξεδόθη επί αιτήσεως αίτησης αναστολής της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, η οποία επισπεύδονταν από τράπεζα, με βάση διαταγές πληρωμής που είχε εκδώσει σε βάρος των αιτούντων – καθ’ ών οι διαταγές πληρωμής -, και οι οποίες αφορούσαν οφειλές τους από κατάλοιπο σύμβασης ανοικτού αλληλόχρεου λογαριασμού, που είχε συναφθεί μεταξύ των αιτούντων και της τράπεζας και ο οποίος είχε καταγγελθεί. Σημειώνεται δε ότι, οι επίδικες συμβατικές σχέσεις από τον ως άνω αλληλόχρεο λογαριασμό, λίγο πριν την καταγγελία τους είχαν μεταβιβαστεί, λόγω πώλησης, από την δανείστρια τράπεζα σε άλλη τράπεζα, η οποία στη συνέχεια κατήγγειλε τις συμβάσεις και εξέδωσε τις σχετικές διαταγές πληρωμής.

Οι αιτούντες οφειλέτες άσκησαν σε βάρος της επισπεύδουσας τράπεζας ανακοπή κατά των σε βάρος τους εκδοθέντων διαταγών πληρωμής, υποστηρίζοντας ότι, τα έγγραφα που η τράπεζα προσκόμισε ενώπιον του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου, κατά την διαδικασία έκδοσης των διαταγών πληρωμής, μεταξύ των οποίων και αντίγραφα της κίνησης των επίδικων λογαριασμών, που τηρούσε η τράπεζα για την εξυπηρέτηση του αλληλόχρεου λογαριασμού και τα οποία αποτελούσαν αντίγραφα εξαχθέντα από τα αντίστοιχα εμπορικά της βιβλία, δεν πληρούσαν τους όρους του νόμου και δεν αποτελούσαν νόμιμα έγγραφα αποδεικτικά μέσα για την πλήρη απόδειξη των απαιτήσεων της τράπεζας, όπως ο νόμος απαιτεί, για να είναι δυνατή η έκδοση διαταγής πληρωμής και για το λόγο αυτό οι αιτούντες επικαλούνταν πέραν του προφανούς κινδύνου να υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη από την άμεση εκτέλεση σε βάρος τους των επίδικων διαταγών πληρωμής και την πιθανολόγηση της ευδοκίμησης των ασκηθέντων από αυτούς ανακοπών κατά των διαταγών πληρωμής.

Ειδικότερα και σύμφωνα με το σκεπτικό της άνω απόφασης κρίθηκαν τα εξής:

Η καθ’ ής τράπεζα, κατά την διαδικασία για την έκδοση των επίδικων διαταγών πληρωμής προσκόμισε μεταξύ άλλων, ενώπιον του αρμοδίου Δικαστή και την κίνηση των τηρούμενων λογαριασμών, αποτελούμενη από τρεις ξεχωριστές καταστάσεις της σχετικής καρτέλας των αιτούντων πελατών της, οι οποίες αφορούσαν σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα της σύμβασης, καθώς και το οφειλόμενο συνολικά υπόλοιπο, που βρίσκονταν  σε οριστική καθυστέρηση.

Μολονότι δε, σε όλα τα ανωτέρω σχετικά έγγραφα βεβαιώνονταν από τους αρμοδίους υπαλλήλους της τράπεζας, η γνησιότητα της εκτύπωσης από τα ηλεκτρονικώς τηρούμενα εμπορικά της βιβλία, όσον αφορά στις καταστάσεις των σχετικών καρτελών, από την απλή επισκόπηση τους και μόνο προέκυπτε ότι, η εν λόγω εκτύπωση εκάστης αυτών δεν προσιδιάζει στη μορφή των μηχανογραφημένων (ηλεκτρονικώς) τηρουμένων βιβλίων μιας τράπεζας, αλλά σε ένα απλό αρχείο EXCEL, το οποίο δύναται να δημιουργήσει ο χρήστης του ηλεκτρονικού υπολογιστή και να παρέμβει οποτεδήποτε σε αυτό.

Επισημαίνεται επίσης ότι, όπως αποτυπώνεται σε αυτές τις εκτυπώσεις, οι κινήσεις που αφορούν διακόπτονται χωρίς καμία αναφορά και αιτιολογία σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα και στη συνέχεια ξαναρχίζουν και τελειώνουν σε άλλα χρονικά διαστήματα και ειδικότερα σε χρονικό διάστημα, που ανάγεται σε χρόνο, μετά την προαναφερόμενη σύμβαση πώλησης και μεταβίβασης μεταξύ της αρχικής δανείστριας τράπεζας και της καθ΄ ης δικαιοδόχου της.

Επίσης, στης ίδιες καταστάσεις γίνεται αναφορά, πέραν του αριθμού λογαριασμού  και του πελάτη, μόνο της χρεώσεως, την πίστωσης και του υπολοίπου, χωρίς αναφορά και των λοιπών στοιχείων και δη των τόκων, που αποτυπώνονται στις λοιπές επίδικες καταστάσεις της καρτέλας πελάτη, που εξήχθησαν από τα ηλεκτρονικώς τηρούμενα βιβλία της καθ’ ής τράπεζας.

Δεδομένου δε ότι, οι κινήσεις που αφορούν οι ανωτέρω καταστάσεις φέρεται ότι έλαβαν χώρα, μεταξύ της άνω πρώτης δανείστριας τράπεζας (δικαιοπαρόχου της ήδη καθ’ ής τράπεζας) και των αιτούντων και ότι ουδόλως η καθ’ ής δικαιολογεί την διαφοροποίηση των ανωτέρω καταστάσεων, σε σχέση με τις λοιπές προσκομισθείσες από αυτήν, δεν πιθανολογείται ότι, αυτές αποτελούν νόμιμα εξαγμένα αντίγραφα από τα τηρούμενα σε ηλεκτρονική μορφή επίσημα εμπορικά βιβλία της καθ’ ής τράπεζας, δυνάμει των οποίων εκδόθησαν οι ανακοπτόμενες διαταγές πληρωμής κατ’ αίτηση της και κατ’ ακολουθίαν πιθανολογείται νόμιμος και ουσιαστικά βάσιμος ο σχετικός λόγος της ένδικης ανακοπής και εξ αυτού η ευδοκίμηση τους, με συνέπεια την ακύρωση των προσβαλλομένων με αυτές διαταγών πληρωμής.

Περαιτέρω, το Δικαστήριο πιθανολόγησε ότι, υφίσταται κίνδυνος ανεπανόρθωτης βλάβης των αιτούντων από την εκτέλεση των ανκοπτόμενων διαταγών πληρωμής και έκρινε ότι, πρέπει να γίνουν δεκτές οι σχετικές αιτήσεις αναστολής εκτέλεσης και να διαταχθεί η αναστολή εκτέλεσης αυτών, έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί των σχετικών ανακοπών.

© INSURANCE EEA 2024. All rights Reserved.
Designed by RDC Informatics