Να αναλάβουν ευθύνες ΔΕΙΑ, υπουργείο Ανάπτυξης, Επιτροπή Ανταγωνισμού, για την λειτουργία του ανταγωνισμού στην ασφαλιστική αγορά

Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι το τελευταίο διάστημα, ίσως και λόγω υπερ-χρήσης του ίντερνετ και των social media, πληθαίνουν τα φαινόμενα άναρχης προβολής πωλήσεων ασφαλιστικών προϊόντων.

Τράπεζες, εταιρείες direct πωλήσεων, πάροχοι διαφόρων υπηρεσιών που αξιοποιούν το πελατολόγιό τους όπως η COSMOTE, επιχειρήσεις λιανικής, και άλλες ακόμα περιπτώσεις αναφύονται και προτείνουν ή καλούν τους πολίτες να ενημερωθούν ή να αγοράσουν ασφάλειες.

Παρατηρούμε ότι άλλοτε με δέλεαρ την φθηνότερη τιμή, άλλοτε με την πρόσκληση-πρόκληση: δείτε, ενημερωθείτε, μάθετε, βρείτε την καλύτερη, την συμφερότερη, την προνομιακή -και άλλα διάφορα επιχειρήματα- ασφάλεια ή τιμή ασφαλίστρων βομβαρδίζονται οι χρήστες του ίντερνετ και των social media από μηνύματα που τους καλούν είτε να ασφαλιστούν είτε να βρουν μια καλύτερη -αφήνεται να εννοηθεί- ασφάλεια από αυτή που έχουν.

Δεν αποκλείεται, συνεπώς, κάποιοι ήδη ασφαλισμένοι να επηρεαστούν και να αλλάξουν ασφαλιστική στέγη. Ίσως, επίσης και κάποιοι να πρωτοασφαλιστούν κάτω από τις εξπρές, ενδεχομένως και ελλιπείς, συνθήκες ενημέρωσης που μπορεί να έχουν.

Δηλαδή επηρεασμός υπάρχει και σε κάποιο βαθμό λειτουργεί..

Όμως σε κάθε περίπτωση υπερβαίνεται, καταστρατηγείται, καταλύεται, κάθε διαδικασία ορθής ενημέρωσης όπως αυτή έχει επιβληθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο από την νομοθεσία η οποία επιβάλλει και εκπαίδευση και έντυπα, και πολλαπλά στάδια ενημέρωσης αυτών που προωθούν προγράμματα ιδιωτικής ασφάλισης.

Είναι προφανές και κατανοητό ότι για να υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο τόσο ισχυρό, ασφυκτικό, για την ορθή, αναλυτική και ευρεία ενημέρωση του κάθε πολίτη προκειμένου να συνάψει ασφαλιστικό συμβόλαιο, υπάρχει αντικειμενικός λόγος, και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη προσοχή.

Άρα πέραν της ταχύτητας οπότε και προχειρότητας των διαδικασιών, υπάρχει και κάτι άλλο: δεν μπορεί ούτε είναι ισότιμο να επιβάλλει η νομοθεσία στους επαγγελματίες ασφαλιστές (ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές) τόσο οι ίδιοι όσο και η πώληση ενός ασφαλιστικού συμβολαίου να περνούν από στάδια ενημέρωσης, διαφάνειας, έγκρισης, επιβεβαίωσης για την σύμφωνη γνώμη των υπό ασφάλιση πολιτών και από την άλλη πλευρά να υπάρχει μια μεγάλη “ελαφρότητα” στις πωλήσεις από ίντερνετ, τηλεοράσεις, social media, καταστήματα λιανικής κ.λπ.

Είναι ανάρμοστο να μετατρέπεται η ασφαλιστική πώληση σε ολιγόλεπτη διαδικασία τηλε-ενημέρωσης, βιαστικής απόφασης, και όλα όσα περιβάλλουν τα σχετικά φαινόμενα που κορυφώνονται σήμερα και αφορούν την πώληση συμβολαίων ιδιωτικής ασφάλισης.

Άνισο, άδικο και τραυματικό, από την μία πλευρά οι επαγγελματίες να “στραγγαλίζονται” από τις υποχρεώσεις, την διαρκή εκπαίδευση και την γραφειοκρατία που επιβάλλεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία και από την άλλη πλευρά να αφήνεται ένα πεδίο ανέλεγκτο στο τι δίνει, πώς το δίνει και ποιες διαδικασίες ακολουθεί.

Η ασφαλιστική διαμεσολάβηση, με την βαριά ευθύνη που έχει να προωθήσει τα ασφαλιστικά συμβόλαια με όρους, προϋποθέσεις, αυστηρές διαδικασίες, δε μπορεί να έχει απέναντί της το ευκαιριακό, το αυτοματοποιημένο, το προκάτ να την ανταγωνίζεται, όχι μόνο αθέμιτα αλλά παράλογα, ασυνάρτητα χωρίς κανόνες όπου, όποτε και με όποιον τρόπο μπορεί να φανταστεί κανείς.

Ούτε τον τραπεζικό τομέα -bancassurance- που με τις δικές του πρακτικές, μεθόδους και απόψεις επίσης λειτουργεί εις βάρος των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών μέσα από πελατολόγια και συναλλασσόμενους με τις τράπεζες.

Αυτό δεν είναι πλαίσιο λειτουργίας αλλά διάτρητες πρακτικές που συμβαίνουν και αναδεικνύουν μια τεράστια ασάφεια η οποία καλύπτεται πίσω από διάφορες νομιμοφανείς αιτιολογίες που δε μπορεί να συνεχίσουν να προβάλλονται. Κάποιοι μιλούν για σύννομες διαδικασίες. Κάποιοι για νομιμοφανείς. Ότι και να είναι υπάρχει και το ηθικό δίκαιο, και η ηθική της αγοράς και η συνέπεια που καθορίζουν την στάση των ελεγκτικών αρχών και θα πρέπει να τις προβληματίζουν “δυό φορές” ώστε να εγκύψουν πραγματικά στο θέμα και να το αντιμετωπίσουν σφαιρικά.

Μη συνεχιστεί η λεηλασία της αγοράς ιδιωτικής ασφάλισης και του κόπου των επαγγελματιών ασφαλιστικών διαμεσολαβητών.

Μη συνεχιστεί αυτή η χαώδης κατάσταση διότι δε θα είναι αντιστρέψιμη στο τέλος.

Οφείλουν: η ΔΕΙΑ ως εποπτική αρχή, το υπουργείο Ανάπτυξης ως αρμόδιο για την προστασία των καταναλωτών, η Επιτροπή Ανταγωνισμού και ο Συνήγορος του Καταναλωτή (που δέχεται καταγγελίες) να λάβουν θέση, να παρέμβουν και να διασφαλίσουν ο καθένας από την δική του αρμοδιότητα την ομαλή λειτουργία της αγοράς.

Η ελεύθερη αγορά έχει ανοικτούς ορίζοντες και προσφέρει στην εξέλιξη της οικονομίας. Χρειάζεται όμως να περιφρουρηθούν οι κανόνες όπως γίνεται σε όλες τις ελεύθερες αγορές , και τότε το όφελος θα είναι πολλαπλό για τους πολίτες, για τους επαγγελματίες και την ίδια την αγορά που θα προσαρμοστεί σε κανόνες.

INSURANCEEEA