Λόγος.. για εξαγορές και συνεργασίες ασφαλιστικών εταιρειών

του Γιάννη Βερμισσώ

Υπάρχει λόγος; Και ποιος είναι αυτός;

Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί  για το εάν μπορεί, πρέπει, γίνεται ή όχι να προχωρήσει μια επιχείρηση ασφαλιστική – ή κάθε κατηγορίας- σε όποια μορφής συνεργασία, ή συνένωση με κάποια άλλη.

Σε τι θα ωφελήσει και που θα προσφέρει, καθώς και σε τι θα βλάψει ή με ποιόν τρόπο θα επιβαρύνει η κάθε συνεργασία, τις δύο υπό συζήτηση πλευρές είναι επίσης άλλο ερώτημα το οποίο οι αρμόδιοι απαντούν προτού να προβούν σε κινήσεις

Ίσως ναι βα βλάψει η συνεργασία όμως, ίσως και όχι.  Η αυτόνομη πορεία ή η απόφαση για συμπόρευσης με κάποια άλλη είναι το κρίσιμο θέμα.

Γιατί να συνεργαστείς; Τι θα κερδίσεις περισσότερο και σε ποιο επίπεδο από αυτό που βρίσκεσαι σήμερα;

Σε αυτό το περιβάλλον σκέψης ο κάθε επιχειρηματίας -ασφαλιστής- πορεύεται όπως προκύπτει από τις συζητήσεις που με αφορμή τα ακούσματα περί πωλήσεων και αγορών εταιρειών, είχαμε με επιχειρηματίες του κλάδου. Και πράγματι άν υποθέσουμε ότι κάποιος θέλει να πουλήσει μια υγιή οντότητα για ποιο λόγο και με τι μελλοντικό αντίκτυπο θα την αγοράσει κάποιος.

Διότι σε μια κίνηση εξαγοράς, σκέπτεσαι και τις επιβαρύνσεις, τα κόστη, τα “βαρίδια” που θα προκύψουν και τα προσμετράς σε σχέση με τα κέρδη που θα σου αποφέρει η εξαγορά.

Τα πράγματα δεν είναι απλά. Γι΄αυτό και ότι συνέβη στην ελληνική αγορά είναι αποφάσεις πολυεθνικών και όσον αφορά την Εθνική η απόφαση πώλησης έφθασε μετά από 7 έτη σε αυτό το σημερινό σημείο του οποίου αναμένεται η έκβαση η οποία και δεν μπορεί να προσδιοριστεί.

Άρα, πολλοί πουλάνε, λίγοι αγοράζουν και άλλοι κρατούν μικρό καλάθι.

Η κάθε συνεργασία, -συνένωση- δεν είναι θεωρία. Είναι μια σειρά πράξεων, αριθμών, γεγονότων, ιδεών, διαδικασιών σύνθετων.

Ειδικά για την ελληνική αγορά, ιδιαίτερα δύσκολη.

Αυτό αποδείχθηκε έως σήμερα.  Εάν υπάρξει άλλη εξέλιξη θα αποτελέσει έκπληξη.