Οι οφειλές των διαμεσολαβούντων Ασπίς στο σωστό πλαίσιο αναφοράς

Του Νίκου Κεχαγιάογλου.

Παίρνοντας θέση σχετικά με πρόσφατα δημοσιεύματα που αφορούν το θέμα των οφειλών των διαμεσολαβούντων του Ομίλου Ασπίς και για να δούμε πιο ολοκληρωμένα το θέμα, σας αναφέρω τα εξής:

Ο τρόπος με τον οποίο ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας των εταιρειών ζωής του Ομίλου είναι πρωτοφανής και μοναδικός στην ασφαλιστική ιστορία, όχι γιατί δεν έπρεπε να ανακληθεί η άδεια, αλλά γιατί δεν υπήρξε καμία απολύτως μέριμνα για τους εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους του Ομίλου (190.000 συμβόλαια Ασπίς & 60.000 Commercial Value).

Η απουσία οποιασδήποτε μέριμνας γι’ αυτούς είχε κυριολεκτικά τραγικές συνέπειες για όλους:

Για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι έμειναν ανασφάλιστοι και απροστάτευτοι, χωρίς να έχουν καμία απολύτως ευθύνη
Για την ασφαλιστική αγορά, που έχασε το μεγαλύτερο συγκριτικό της πλεονέκτημα – την αξιοπιστία – έναντι όλων των άλλων οικονομικών πυλώνων
Για την Εθνική οικονομία, που απώλεσε έσοδα εκατομμυρίων ευρώ λόγω μείωσης εσόδων (φόροι ασφαλίστρων και φόροι επί των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών
Για τους εργαζόμενους, οι οποίοι έμειναν στο δρόμο
Για τους διαμεσολαβούντες, οι οποίοι έμειναν χωρίς εισόδημα, αλλά πλέον με αυξημένες υποχρεώσεις, διότι έπρεπε εκτός των άλλων, να απολογούνται για την κατάσταση στους πελάτες τους, έχοντας ταυτόχρονα και τα πάγια έξοδα με τα οποία ήδη επιβαρύνονταν σας επαγγελματίες.

Σαφώς για την κατάσταση αυτή η ευθύνη βαραίνει σε απόλυτο βαθμό τους κρατικούς μηχανισμούς, οι οποίοι δεν προνόησαν έτσι ώστε να αποτρέψουν την κατάσταση και γι’ αυτόν το λόγο τη λύση θα δώσει η δικαιοσύνη.

Όμως ακόμα μεγαλύτερες ευθύνες φέρουν οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες συμπεριφέρθηκαν με παιδιάστικη εκδικητικότητα και ανωριμότητα στο ζήτημα. Συγκεκριμένα προτίμησαν να επιδοθούν σε διαγωνισμό μειοδοσίας και παροχών για να αποκτήσουν το σημαντικότατο μερίδιο αγοράς του Ομίλου, τόσο σε επίπεδο ασφαλισμένων όσο και διαμεσολαβούντων, αποφεύγοντας να αγγίξουν το πρόβλημα στη ρίζα του, πανηγυρίζοντας και γελώντας κάτω από τα μουστάκια τους που έβγαλαν από τη μέση τον κακό της παρέας Παύλο Ψωμιάδη.

Θα μείνουν αξέχαστα τα πάρτι που διοργάνωνε ο Δούκας της ασφαλιστικής αγοράς πρόεδρος της ΕΑΕΕ εκείνη την εποχή στο μέγαρο της Εθνικής Ασφαλιστικής, ανακοινώνοντας κάθε μήνα νέα ρεκόρ όλων των εποχών τα οποία επιτυγχάνονταν λόγω μεταφοράς παραγωγής από την Ασπίδα. Ταυτόχρονα αποκάλεσε δημοσίως (εκπομπή ΣΚΑΙ) τους μη ασφαλίσιμους -εγκλωβισμένους στην Ασπίδα – ανάπηρα άλογα, μην κατανοώντας την κρισιμότητα του ρόλου του στην επίλυση του θέματος και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις στο κύρος της ασφαλιστικής βιομηχανίας. Προφανώς και οι υπόλοιπες εταιρείες συμφωνούσαν, διότι δεν καταγράφηκε καμία διαφορετική αντίδραση.

Η μυωπική και καιροσκοπική αυτή συμπεριφορά οδήγησε τα επόμενα χρόνια στην κάθετη πτώση του τζίρου της ασφαλιστικής αγοράς, διότι κατέρρευσε πλέον το ανάχωμα της αξιοπιστίας, το οποίο από μόνο του θα αρκούσε για να συγκρατήσει τον κλάδο από την πτώση: Οι ασφαλιστικές εταιρείες πλέον θα ήταν οι μόνες που θα αποτελούσαν εγγύηση σιγουριάς έναντι του αποδομημένου κοινωνικού συστήματος ασφάλισης υγείας και συντάξεων, αφού ακόμα κι αν έκλεινε μια ασφαλιστική εταιρεία, οι ασφαλισμένοι δε θα είχαν καμία επίπτωση.

Αυτή την πραγματικότητα την αντιλαμβάνονται όλοι οι ασφαλιστές πρώτης γραμμής, αυτοί που μιλάνε πρόσωπο με πρόσωπο με τον πελάτη και την κοινωνία, όμως οι θεσμικοί παράγοντες πανηγυρίζουν, διότι η ασφαλιστική αγορά έχασε λιγότερο ποσοστό από τα καταστήματα πώλησης ενδυμάτων και υποδημάτων!

Τα χρέη των διαμεσολαβούντων

Ίσως ήταν μεγάλος ο πρόλογος, αλλά νομίζω ήταν αναγκαίος για να γίνει κατανοητό το πλαίσιο του θέματος. Όσον αφορά τα χρέη των διαμεσολαβούντων, χωρίζονται ως εξής:

Δάνεια από τις εταιρείες του Ομίλου έναντι εγγυήσεων ή όχι
Προκαταβολές έναντι στόχου
Μη αποδοτέα ασφάλιστρα λόγω συμβάσεων επί πιστώσει
Προμήθειες που είχαν δοθεί για προϊόντα τα οποία δεν εντάσσονταν στον κανονισμό πωλήσεων (ομόλογα Ομίλου)

Αυτό το οποίο δεν έχει αναφερθεί πουθενά όμως – από όσα τουλάχιστον γνωρίζω – είναι οι προμήθειες που οφείλουν οι εταιρείες του Ομίλου στους διαμεσολαβούντες. Η Ασπίς Πρόνοια είχε να καταβάλει επίσημα προμήθειες στους ασφαλιστές έναν χρόνο, διάστημα κατά το οποίο δίνονταν μόνο ποσά έναντι με συμψηφισμό ασφαλίστρων. Ως αποτέλεσμα, οφείλονται προμήθειες 11,5 εκ. € περίπου.

Το παράλογο της υπόθεσης είναι ότι ζητούνται μόνο τα λογιστικώς οφειλόμενα, χωρίς να γίνεται συμψηφισμός με τις οφειλές της εταιρείας στους διαμεσολαβούντες, επειδή αυτοί μένουν τελευταίοι στο προνόμιο της εκκαθάρισης!

Προσωπική μου και μόνο θέση είναι ότι θα πρέπει το σύνολο της υπόθεσης να αντιμετωπιστεί με πολύ μεγάλη ευαισθησία, διότι το πρόβλημα το προκάλεσαν οι ''ισχυροί'' της υπόθεσης – Κράτος, εποπτεία – σε συνδυασμό με την ωφελιμιστική αδράνεια των ασφαλιστικών εταιρειών, οι οποίες σφυρίζουν αδιάφορες. Ως εκ τούτου και με δεδομένη τη μεγάλη εισοδηματική ζημιά που υπέστησαν οι διαμεσολαβητές:

Θα πρέπει να γίνει συμψηφισμός οφειλομένων με χρωστούμενα
Να μην επιστραφούν χρήματα λόγω προμηθειών από πώληση άλλων προϊόντων. Τι ευθύνη έχει γι’ αυτό ο διαμεσολαβητής;
Να γίνει μακροχρόνιος διακανονισμός για τα ληφθέντα δάνεια
Να αποδοθούν άμεσα τα εισπραγμένα ασφάλιστρα που δεν έχουν αποδοθεί ή να γίνει ένας λογικός διακανονισμός με την εκκαθάριση.

Κατά τα λοιπά συμφωνώ απόλυτα με το περιεχόμενο και το πνεύμα της επιστολής της ΕΑΔΕ, απαιτώντας ως Έλληνας πολίτης και ασφαλισμένος τη λήξη αυτού του πρωτοφανούς μαρτυρίου που βιώνουν οι εγκλωβισμένοι ασφαλισμένοι και κατ' επέκταση η ασφαλιστική αγορά, την οποία έχω την τιμή να υπηρετώ.