Περισσεύει η ελπίδα & υπολείπονται οι πράξεις

Του Γιάννη Βερμισσώ

Σε κάθε νέα αρχή, την οποία και σηματοδοτεί η αλλαγή της κυβέρνησης, οι ελπίδες όλων είναι πολλές. Γιατί άραγε;

Με τι είναι συνδυασμένη η αλλαγή της κυβέρνησης και τι αναμένεται από το δημόσιο αίσθημα και λογική να φέρει η παρουσία νέων προσώπων στη διοίκηση της χώρας. Και γιατί επαναλαμβάνεται σε κάθε περίπτωση νέας κυβέρνησης όπου όλοι αναμένουν κάτι άλλο, κάτι καινούργιο κάτι μεγάλο… Τι περιμένει η χώρα; (πολίτες,  επιχειρήσεις, εργαζόμενοι, κοινωνικές ομάδες και αναρίθμητες άλλες περιπτώσεις με ειδικά και γενικά θέματα );

Εξυπηρέτηση; Ρουσφέτι; Ειδική μεταχείριση;

Ωστόσο το μεγαλειώδες, είναι ότι μετά από τις ελπίδες του λαού που ζωντανεύουν, και μετά το ανάθεμα σε αυτούς που φεύγουν, αρχίζουν οι υποδείξεις σχετικά με τι πρέπει να γίνει άμεσα , ενώ ακολουθούν και οι συστάσεις για το τι θα πρέπει να αποφευχθεί. Έπονται οι χρονικοί περιορισμοί, ότι δηλαδή τώρα είναι η ώρα, δεν υπάρχει χάσιμο χρόνου.

Εν συνεχεία υπάρχει η αναμονή… Δεν υπάρχει περιθώριο αναμονής. Το εσπευσμένο της κατάστασης…

Πέρασαν δεκαετίες με αυτή τη λογική. Χρόνια χαμένα όπου κάθε φορά η αλλαγή του πολιτικού συστήματος θυμίζει στα μάτια των πολλών την άφιξη ενός «Μεσσία». Δεκαετίες που ακόμα και τα λόγια είναι όμοια. Δεν παραλλάχθηκαν έστω για να μη μοιάζουν με το παρελθόν. Πολλάκις έχει αποδειχθεί ότι θαυματοποιοί δεν υπάρχουν. Αντίθετα υπάρχουν άνθρωποι γαλουχημένοι στην ελληνική κουλτούρα ζωής, αντίληψης και βιωματικής ανάπτυξης.

Ναι τα βιώματα των πολιτικών είναι ίδια. Και αυτό έχει αποδεχθεί τροχοπέδη.

Οι άνθρωποι που εναλλάσσονται στην εξουσία τελικώς κάπου σκοντάφτουν και δημιουργούν στους πολίτες και την αγορά ένα κενό για το οποίο γίνονται διαρκείς αναζητήσεις να καλυφθεί.

Μετά ακολουθούν οι ελπίδες. Όμως νισάφι… Κάποια στιγμή αυτό θα πρέπει να σταματήσει.

Να μην αναμένει η ελληνική κοινωνία «Μεσσίες», ή «θαυματοποιούς» .

Απλά να περιμένει ένα πολιτικό σύστημα: αποτελεσματικό,  πρακτικό, λειτουργικό, δημοκρατικό που θα φέρει ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Ένα σύστημα ίδιο σε βασικούς τομείς όπως η φορολογία, η υγεία, η παιδεία, το ασφαλιστικό που τα πρόσωπα που ασκούν την εξουσία θα ακολουθούν την ίδια χαραγμένη πορεία. Το προσωπικό τους στίγμα θα το αποδίδουν σε άλλα θέματα, ανάπτυξης, ευημερίας, βελτιώσεων.