Ποιος αντικαθιστά την ενημέρωση-πρόταση-συμβουλή

του Γιάννη Ε. Βερμισσώ

Σωρηδόν οι ασφάλειες πωλούνται με μεθόδους καινούργιες, γρήγορες, άμεσες, χωρίς πολλή ενασχόληση του ενδιαφερόμενου -υποψηφίου για ασφάλιση. “Από την καρέκλα σου”, από τον “καναπέ σου”, “από το γραφείο σου ή το κινητό σου” προβάλλουν ως ευκολία όσοι διέρχονται τις τηλε-μεθόδους για να πουλήσουν εύκολα, ανέφελα, και χωρίς πολλά-πολλά ασφάλιση στους πολίτες. Και οι άλλοι -οι ενδιαφερόμενοι- με την δική τους ευθύνη αγοράζουν από εκεί που βρίσκονται διότι έτσι επιτάσσει η εποχή, σβελτάδα, σύντομες διαδικασίες και λίγες κινήσεις.

Αυτό ζούμε σε όλα τα επίπεδα. Η ταχύτητα και η ευκολία δείχνουν να παίρνουν κεφάλι από μια κοινωνία που οδηγείται στο εύκολο, το γρήγορο, το βιαστικό και το απροβλημάτιστο.

Στο “μοντέλο” αυτό ζωής στροβιλίζεται και η ασφάλιση. Και κάποιοι αγοράζουν έτσι και εξυπηρετούνται έτσι.

Ωστόσο δε παύει να υπάρχει ένα μεγάλο θέμα που διακρίνει τα ασφαλιστικά συμβόλαια. Κάποιος πρέπει να ενημερώνει να προτείνει να λύνει τις απορίες, να κατευθύνει όποτε χρειάζεται και τέλος να εξυπηρετεί. Όλη αυτή η τεράστια εργασία έργο του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, είναι που κάνει την ασφάλιση διαφορετική. Την προσωποποιεί, την κάνει πιό φιλική και της αποδίδει την μεγάλη αξία που έχει: να είναι πράγματι φτιαγμένη στις ανάγκες, τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες του αγοραστή. Η εργασία αυτή και οι άνθρωποι που την ασκούν είναι που κάνει κοινωνική την ασφάλιση. Που ανοίγει τον κλάδο και του δίνει “ονοματεπώνυμο”. Που κάνει σαφές ότι η ασφάλιση δεν προραμμένη, προκάτ, ίδια για όλους και αυτοματοποιημένη. Δεν είναι προϊόν που μπαίνει σε αυτόματο πωλητή. Αυτή είναι ουσία ενός ανθρώπου ως πρεσβευτή ενός κλάδου.

Γι΄αυτό και οι ασφαλιστικές εταιρείες αποδίδουν -διαφορετικά η καθεμιά- και χαρακτηρίζονται από τις επιλογές τους.