Αναφερόμενος στο κανονιστικό πλαίσιο και σε ποιο βαθμό έχει αφομοιωθεί στην λειτουργία της αγοράς, είπε “Για τον δικό μας κλάδο ο νομοθέτης επιθυμούσε ισότιμη αντιμετώπιση δικτύων διανομής, και διαφάνεια για τον υποψήφιο καταναλωτή προκειμένου να επιλέξει το προϊόν. Όλα αυτά έχουν αφομοιωθεί από την πραγματική αγορά; Τα επιτύχαμε σε θεσμικό πλαίσιο, υιοθετήθηκαν όμως στην πραγματική αγορά;” διερωτήθηκε και συνέχισε: “Η αγορά δεν έχει προλάβει να τα αφομοιώσει. Δεν βλέπουμε να αντιμετωπίζονται ισότιμα όλα τα δίκτυα διανομής στην πράξη. Έρχεται ο νομοθέτης και λέει ‘δεν θέλουμε ο διανομέας να δημιουργεί εκπτώσεις ή ειδικά κίνητρα, πρέπει ο καταναλωτής να επιλέγει το προϊόν με βάση τα χαρακτηριστικά του. Υπάρχουν ωστόσο ασφαλιστικά τεχνάσματα που παρακάμπτουν αυτή τη διαδικασία για να επιτύχουν αύξηση των πωλήσεων”.
Και συνέχισε: “Yπάρχει ένα εύρος οικονομικών κινδύνων που εξελίσσονται. Πρέπει η πληροφορία να φθάνει έτσι όπως προσπαθεί ο νομοθέτης να τη θέσει, με διαφάνεια, ώστε να μπορεί ο καταναλωτής καθαρά να επιλέξει”.
Αναφερόμενος στο ζήτημα των επενδυτικών προϊόντων βασισμένων στην ασφάλιση ο κ. Γαβαλάκης είπε ότι τα κριτήρια είναι ακόμα αυστηρότερα. “Προσπάθησε η Κομισιόν να φέρει ένα πλαίσιο όπου ο υποψήφιος θα μπορεί να δει ποιο είναι το συνολικό του κόστος σε μια αποταμιευτική διαδικασία. Από την άλλη, το έντυπο έχει μια συνθετότητα για την οποία ο διαμεσολαβητής πρέπει να δώσει μια μεγάλη μάχη για να το κάνει πράξη. Πρέπει να κάνει προσιτά αυτά τα προϊόντα, να αφομοιώσουμε στην αγορά διορθώσεις και προσαρμογές, για να πετύχουμε τον τελικό σκοπό”.
“Εμείς οι διαμεσολαβητές μαθαίναμε να κάνουμε έτσι τη δουλειά πριν καν υπάρξει αυτό το κανονιστικό πλαίσιο. Το μεγάλο ζήτημα είναι πώς θα πάρω μια σύνθετη διαδικασία και θα την φέρω κοντά στην ουσιαστική διαδικασία, χρειάζεται μια ουσιαστική ρύθμιση της αγοράς” ανέφερε.
Κληθείς να σχολιάσει το ζήτημα της επαναπιστοποίησης ο κ. Γαβαλάκης είπε ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο ζητά να εξασφαλίζουν τα κράτη-μέλη ότι οι άνθρωποι που κάνουν αυτή τη δουλειά, εξασφαλίζουν τη γνώση τους και να την επικαιροποιούν. “Υπάρχει μια κριτική σχετικά με τις εξετάσεις για τα επενδυτικά προϊόντα που βασίζονται στην ασφάλιση, υπάρχει ένας ιδιαίτερος ζήλος ως προς την εξειδίκευση για θέματα που δεν σχετίζονται με τις διεργασίες. Στο πλαίσιο αυτό επικρατεί μια άποψη ότι δημιουργείται μια κουλτούρα να αναπαράξω γνώσεις για να δώσω τις εξετάσεις, χωρίς να τις μάθω εκ βαθέων”.
Επίσης ο κ. Γαβαλάκης:
Τόνισε την ανάγκη οι εταιρείες να παραμείνουν φερέγγυες, δημιουργώντας προϊόντα ισορροπημένα, με προσιτό ασφάλιστρο που θα καλύπτει όσο είναι το δυνατόν περισσότερες ανάγκες.
Επεσήμανε την ανάγκη τα εκπαιδευτικά προγράμματα τα προσελκύουν το ενδιαφέρον της αγοράς, με θεματολογία που θα κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον των διαμεσολαβητών. “Μπορεί για παράδειγμα η ύλη των προγραμμάτων να περιλαμβάνει γενικές γνώσεις σχεδιασμού του εκάστοτε προϊόντος” είπε.
Προανήγγειλε , την παρουσίαση μελέτης για τις υποχρεωτικές ασφαλίσεις συν τα φορολογικά κίνητρα.
Συνόψισε ότι “η πραγματική αφομοίωση στη λειτουργία της αγοράς του κανονιστικού πλαισίου δεν έχει γίνει. Όμως είμαστε περήφανοι που στην Ελλάδα σε όλους τους κλάδους της ασφάλισης είναι η υποχρεωτική η έννοια της συμβουλής. Για κάθε κλάδο η συμβουλή είναι υποχρεωτική άσχετα αν δεν τηρείται για όλα τα δίκτυα διανομής”.