Στην επόμενη πλημμύρα όλοι θα λένε τα ίδια εκτός και εάν… υπάρξει πρόταση.

του Γιάννη Βερμισσώ

Η γνωστή καθυστέρηση..  συνεχίζεται. Η κρατική αντίληψη παραμένει αμετάβλητη και ακολουθεί τη γνωστή πορεία. Και η ασφαλιστική αγορά δείχνει να επιμένει  στην μονότονη προσέγγιση για την περαιτέρω αναγνώρισή της. Το έσχατο αποδεικτικό, το σχέδιο νόμου περί κρατικής αρωγής στο οποίο το κράτος έδινε και κίνητρα στην ιδιωτική ασφάλιση (μόνο στα λόγια διότι στην ουσία δεν υπήρχε κανένα) και στο οποίο οι εκπρόσωποι της αγοράς με εκ των υστέρων τοποθετήσεις τους διαμαρτυρήθηκαν για την απουσία του κλάδου σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, αποδεικνύει το ακλόνητο αντιαναπτυξιακό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί. Σήμερα είναι αναγκαίο και οι δύο πλευρές , κράτος και ιδιωτικής ασφάλιση να αναθεωρήσουν τα πάντα: να επανατοποθετηθούν επί του θέματος. Κυρίως όμως  να υπάρχει μια σαφής πρόταση από την ασφαλιστική αγορά και για τις φυσικές καταστροφές και για την υγεία και για καθετί στο οποίο μπορεί να συμβάλλει. Η πρακτική της αναμονής του κράτους, να ανοίξει τις πόρτες αποδείχθηκε λανθασμένη ή αδύναμη για φέρει αλλαγές. Συνεπώς μόνο επί ουσιαστικής πρότασης, με συνοχή, τεκμηρίωση, μετρήσιμου κόστους και αποτελέσματος θα μπορέσει να προκύψει -πιθανόν- κάτι καινούργιο, σύγχρονο και προς όφελος όλων. Εάν δε δοκιμαστεί και αυτό τότε στην επόμενη πλημμύρα όλοι θα λένε πάλι τα ίδια….