Στόχος: κανένα ανασφάλιστο όχημα στην Ελλάδα.

Χθες, 15 Απριλίου είναι η ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ ο νόμος για τα ανασφάλιστα οχήματα. Φυσικά είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα αλλά τα μηνύματα από όλες τις πλευρές είναι άκρως ενθαρρυντικά.

Όλη την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξε μια πρωτόγνωρη κινητικότητα από χιλιάδες ανασφάλιστους για την ασφάλιση των αυτοκινήτων τους. Οι περισσότεροι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές είχαν αφενός ενεργοποιηθεί μετά την ψήφιση του νόμου ειδοποιώντας…. ευγενικά τους πελάτες τους για το….. ενδεχόμενο να έχουν παραμελήσει την ασφάλιση κάποιου δεύτερου αυτοκινήτου τους (πως αλλιώς να το πεις, πελάτης είναι). Αρκετοί είχαν τυπώσει και επιστολές ή μικρά διαφημιστικά έντυπα που ενημέρωναν για τον νέο νόμο, τα πρόστιμα και τις προθεσμίες.

Έντονη ζήτηση όμως παρουσιάστηκε και την Δευτέρα, πρώτη μέρα εφαρμογής του νόμου, και όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσει και όλη την εβδομάδα. Πολλοί ανασφάλιστοι.…. ανθίστανται ακόμα και όλοι πιστεύουν ότι οι διασταυρώσεις θα ξεκινήσουν λίγες μέρες αργότερα.

Η συντριπτική πλειοψηφία όμως των ανασφάλιστων που θέλησαν να ασφαλιστούν είχαν ένα κοινό γνώρισμα: ζητούσαν την φθηνότερη ασφάλιση, δεν πίστευαν σε αυτό που έκαναν, απλώς φοβήθηκαν τα τσουχτερά πρόστιμα. Και εδώ ελλοχεύουν δύο μεγάλοι κίνδυνοι.

Πρώτον η συσσώρευση ασφαλίστρων σε εταιρείες «χαμηλού κόστους», είτε εγκατεστημένες στην Ελλάδα, είτε ελεύθερης παροχής υπηρεσιών με τις γνωστές συνέπειες που μπορεί να έχει ένα τέτοιο γεγονός και δεύτερον η πιθανότητα να επανέλθει ο κατ’ επάγγελμα ανασφάλιστος στην προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή να μην ανανεώσει το ασφαλιστήριό του μετά το εξάμηνο ή το τρίμηνο για το οποίο πολλοί ασφαλίστηκαν. Ο περισσότερος κόσμος, όταν κάτι δεν είναι στην επικαιρότητα το ξεχνάει, το αγνοεί. Θα το ξαναθυμηθεί όταν του έρθει τι σημείωμα στο σπίτι του.

Για τον πρώτο κίνδυνο αρμόδιες είναι οι εποπτικές αρχές γιατί η λειτουργία τους δεν πρέπει να είναι μόνο κατασταλτική, κυρίως πρέπει να είναι προληπτική. Όταν προκλητικά συσσωρεύονται ασφάλιστρα σε διάφορες εταιρείες που είναι οφθαλμοφανές ότι δεν διαθέτουν υποδομές ή δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, πρέπει εγκαίρως να ενεργοποιούνται μηχανισμοί ελέγχου και προστασίας του καταναλωτή.

Για τον δεύτερο κίνδυνο υπεύθυνη είναι όλη η αγορά, εταιρείες, διαμεσολαβούντες, πολιτεία. Η χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση είναι αποτέλεσμα κακών διαχρονικών πολιτικών και κυρίως παντελούς έλλειψης εκπαίδευσης τις προηγούμενες δεκαετίες. Όταν η πρώτη επαφή των πολιτών με την ιδιωτική ασφάλιση ήταν η στιγμή που ασφάλιζαν το πρώτο τους αυτοκίνητο και η πρώτη τους εμπειρία ήταν η συμπεριφορά κάποιας εταιρείας στο πρώτο τους τρακάρισμα, δεν μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις περί ασφαλιστικής συνείδησης. Κάτι πρέπει να γίνει, σωστό και μεθοδικό, προς την πλευρά της εκπαίδευσης του καταναλωτή, για το αγαθό της ασφάλισης. Όχι σαν πυροτέχνημα, αλλά σταδιακά από τις μικρές ηλικίες. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια η αξιοπιστία συνολικά της αγοράς.

Σε κάθε περίπτωση ο νόμος δείχνει να έχει πολύ θετικά αποτελέσματα. Έστω και αργά κάτι σημαντικό έγινε στο θέμα των ανασφάλιστων που αποτελούσαν μια βόμβα στην κοινωνία από πολλές πλευρές. Αναμένεται να ασφαλιστούν άμεσα πάνω από τα μισά ανασφάλιστα οχήματα και στην συνέχεια να ξεκαθαρίσουν τα υπόλοιπα.

Όταν, μετά τις διαγραφές και τις εκκαθαρίσεις δημιουργηθεί πιο αξιόπιστο και ενεργό αρχείο δεδομένων θα μπορεί να αξιοποιείται συνεχώς και να φθάσουμε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, στον επιθυμητό στόχο: κανένα ανασφάλιστο όχημα στην Ελλάδα.