- 14/11/2016
Τα μηνύματα του Μετεωρίτη από το Σύνταγμα…
Του Γιάννη Βερμισσώ.
Του Γιάννη Βερμισσώ.
Άλλη μια «Ημέρα Ιδιωτικής Ασφάλισης» αυτή της 11ης Νοεμβρίου 2016 πέρασε.
Αυτή τη φορά ήταν διαφορετικά για τον κλάδο.
Φέτος δεν έγινε συγκέντρωση, δεν οργανώθηκε κάποια εκδήλωση που να μοιάζει με την περυσινή, δεν προσκλήθηκαν επίσημοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης να συμμετάσχουν ούτε οι φορείς της ασφαλιστικής αγοράς.
Δεν ειδοποιήθηκε κόσμος για μια μεγάλη «κλαδική γιορτή». Και τι έγινε; Η ασφαλιστική οικογένεια δεν μαζεύτηκε γύρω από την εστία.
Συνειδητά δεν έγινε θόρυβος πολύς.
Τα πράγματα σχεδιάστηκαν διαφορετικά και στόχευαν στο internet και τα social media. Έγιναν για να στέλνουν μηνύματα, ενταγμένα στις απαιτήσεις της εποχής όπου ακόμα και τα πραξικοπήματα -βλέπε Τουρκία- εξελίσσονται μέσα από το διαδίκτυο.
Σε αυτό το πλαίσιο τιμήθηκε η ΗΜΕΡΑ από την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών ενταγμένη σε μια πρωτότυπη προσέγγιση. Επιδιώχθηκε η δύναμη του «συμβολικού» για να κερδηθούν: συμβόλαια, συνείδηση, προβληματισμός, λύσεις, ή και όλα μαζί..
Ένας μετεωρίτης έπεσε στο Σύνταγμα. Αυτό ήταν το γεγονός έκπληξη που κάτι ήθελε να πει.
Εξέπεμπε συμβολικό μήνυμα στους περαστικούς για τα απρόοπτα, για το τυχαίο, το αναπάντεχο, και αυτό που δεν το περιμένεις.
Όπως δηλαδή στη ζωή όπου δε γνωρίζεις τι σου ξημερώνει όπως ανέκαθεν έλεγε ο λαός μας.
Και πράγματι το απρόοπτο καραδοκεί και όποιοι δε μεριμνούν γι’ αυτό τους βρίσκει απροετοίμαστους. Αυτό ήθελε να πει.. ο Μετεωρίτης.
Ωστόσο πιστεύω ότι οι τρεχάτοι περαστικοί δε μπόρεσαν να αποκωδικοποιήσουν το μήνυμά του. Χρειάζονται πιο οργανωμένη προσπάθεια και κουβέντα.
Ως γνωστόν λύση για τα απρόοπτα είναι η ιδιωτική ασφάλιση και φυσικά όσοι είναι ασφαλισμένοι μπορεί να νιώθουν καλύτερα από τους άλλους ότι ακόμα και να πέσει ο μετεωρίτης θα το αντιμετωπίσουν αυτοί ή οι συγγενείς τους..
Και το ΕΡΩΤΗΜΑ είναι αμείλικτο:
Άραγε αυτός που δεν ασφαλίζεται το κάνει από συνειδητή επιλογή, δεν θέλει να ασφαλιστεί από άποψη ή διότι δε μπορεί να πληρώσει το ή τα ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Ποιος απαντά και ποιος γνωρίζει εάν οι πολίτες έχουν διαθέσιμο εισόδημα να αγοράσουν ένα συμβόλαιο ασφαλιστικό.
Και ακόμη περισσότερο ποιος μπορεί να τους διαβεβαιώσει ότι μπορεί να το συντηρήσουν τα επόμενα χρόνια που όλα δείχνουν ότι θα ροκανιστεί και άλλο το εισόδημά τους;
Ίσως τελικά να μη λείπει η συνείδηση αλλά η δυνατότητα.
Και εδώ με αφορμή την Ημέρα Ιδιωτικής Ασφάλισης ίσως θα πρέπει να αναδειχθεί το κόστος των συμβολαίων και πώς αυτό μπορεί να διαμορφωθεί ώστε να το αγγίζουν και περισσότεροι πολίτες.