Το «ά-σωτο» συνταξιοδοτικό

Άρθρο του Ξενοφώντα Ακροπολίτη.

«Δήλωσέ ‘το, για να το σώσεις!»

Το θυμόσαστε ?

Άμα το δηλώσεις (πληρώνεις) και το σώζεις.

Ισχύει για τα σπίτια, αλλά όχι για το Συνταξιοδοτικό, όπου παρά τις πολλές δηλώσεις, το άτιμο δεν λέει να λυθεί, γιατί δεν υπάρχουν τα λεφτά για να πληρώσουμε…

Όποιος βρει τον τρόπο να συντηρεί ένα αναδιανεμητικό σύστημα συντάξεων που να έχει σχέση συνταξιούχων/εργαζομένων 1:1, θα ανακηρυχθεί αυτόματα πρύτανης των αναλογιστών, ζώντων, τεθνεώτων και μελλόντων, παγκοσμίως.

Κάποια στιγμή θα αποδεχθούμε την λύση των Τριών Πυλώνων. Θα είναι η στιγμή που θα βρεθεί τρόπος να κάνουμε τον Μεσαίο Πυλώνα «ανεξάρτητο» και έτσι να βάλουμε στα Ταμεία Συντάξεων ημέτερους προέδρους, διευθύνοντες συμβούλους, άλλους συμβούλους και ειδικούς συνεργάτες.

Όμως το σημερινό πρόβλημα είναι ταμειακό. Θυμίζει αμερικανικό μπιλιάρδο, όπου, άμα δεν ξέρεις, οι καραμπόλες είναι ανεξέλεγκτες και στα καλαθάκια μπαίνουν και οι λάθος μπάλες…

Αν μειώσεις τις συντάξεις, θα έχεις και άλλους φτωχούς (θα πρέπει να τους φροντίσεις) και από άποψη ψυχρών Οικονομικών, μειωμένη κατανάλωση.

Αν αυξήσεις τις εισφορές εργοδοτών/εργαζομένων, θα έχεις περισσότερους ανέργους και λιγότερες επενδύσεις.

Αν αυξήσεις (κι άλλο) την φορολογία, θα πάρεις πίσω όλα τα παραπάνω.

Έτσι, όπως το φέραμε μετά από 40 χρόνια, με δηλώσεις, δεν το σώνεις.