Τρείς κατηγορίες εταιρειών αποκαλύπτονται στις φοροαυξήσεις

Του Γιάννη Βερμισσώ.

Ως προοίμιο της ανάλυσής του την οποία και παρουσιάζουμε αυτούσια μπορούμε να τονίσουμε ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν όλες ίδιες. Και οι λόγοι είναι πολλοί. Παραβλέποντας, προσωρινά, τις παραμέτρους ή τους τομείς επί των οποίων μπορεί να γίνει κατηγοριοποίηση ή διάκριση των εταιρειών στο κείμενο που ακολουθεί δίνεται έμφαση στο πρόσφατο γεγονός της αύξησης των φόρων και την στάση που τηρούν οι εταιρείες απέναντι στο ερώτημα: απορροφούν την αύξηση ή την περνούν στους καταναλωτές;

Ας δούμε την ουσιαστική προσέγγιση:

«Η Ασφαλιστική Αγορά προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ της – μικρής μεν, αλλά σε περιόδους Kρίσης σημαντικής – αύξησης στο Φόρο Ασφαλίστρων. Και φαίνεται να είναι διχασμένη. Ορισμένες ασφαλιστικές εταιρείες φέρονται αποφασισμένες να «περάσουν» την αύξηση στα Ασφάλιστρα, άλλες διστάζουν και ταλαντεύονται, αναλογιζόμενες το καθόλου αμελητέο Κόστος, και άλλες προχώρησαν ευθέως στην απορρόφηση της αύξησης (επί των Ασφαλίστρων Αυτοκινήτου 5%) εκδίδοντας και σχετικά Δελτία Τύπου.

Η τελευταία αυτή κατηγορία Εταιρειών προκαλεί αμφιλεγόμενες αντιδράσεις στην Αγορά, δεδομένου του έντονου ανταγωνισμού που επί χρόνια ταλανίζει τον Κλάδο. Ωστόσο, είναι αυτονόητο, ότι, ανεξάρτητα από το κίνητρο της Εταιρείας που απορροφά την αύξηση (συγκράτηση του πελατολογίου της, προσέλκυση νέων Συμβολαίων, επίδειξη «κοινωνικού προφίλ» προς τον καταναλωτή στις «δύσκολες ώρες της Κρίσης») υπάρχει πάντα και η άποψη «το κάνω γιατί μπορώ».

Εάν μια Εταιρεία – χωρίς να ανήκει απαραίτητα στους «μεγάλους» του Κλάδου – έχει ισχυρή οικονομική βάση και σωστή Διαχείριση, εάν δεν έχει παρασυρθεί κατά καιρούς από τις Σειρήνες του «πτωχευτικού Ασφαλίστρου», εάν η Κερδοφορία της είναι σταθερή, και όχι ευκαιριακή, εάν έχει αντέξει χωρίς σοβαρές απώλειες στη δίνη των Μνημονίων την τελευταία πενταετία, τότε, ναι, μπορεί να απορροφήσει την αύξηση του Φόρου και να μην την μετακυλήσει στους πελάτες της.

Μπορεί να το κάνει, παρά τις συνολικές ετήσιες απώλειες που αυτό συνεπάγεται, εάν, παράλληλα, έχει τη δυνατότητα να περιορίσει περαιτέρω τις δαπάνες της και, ίσως, να μειώσει οριακά τα Κέρδη της – εάν υπάρχουν πια «Κέρδη» στην καταταλαιπωρημένη Ασφαλιστική Αγορά.