Υπό προϋποθέσεις η ανανέωση και το restart της ελληνικής ιδιωτικής ασφάλισης

του Γιάννη Ε. Βερμισσώ

Η αλλαγή στην ιδιωτική ασφάλιση είναι δεδομένη. Το πόσο μεγάλη, γενική, ειδική και συγκεκριμένη θα είναι εξαρτάται από πολλά και κυρίως από το πώς θα εξελιχθεί  στην πράξη η μεγάλη μεταβολή που επήλθε με τις εξαγορές των ασφαλιστικών εταιρειών.

Δηλαδή όλες αυτές οι συγχωνεύσεις δυνάμεων το πώς θα γίνουν στην πράξη μια μεγάλη βάση δημιουργική, ανταγωνιστική, με προτάσεις, διαφοροποιήσεις και με ανανεωμένη παρουσία στην κοινωνία.

Διότι εάν δεν επιτευχθεί αυτό και οι διαφορετικές οντότητες δεν ενωθούν πραγματικά ώστε να αποκτήσουν κοινό και σύγχρονο προσανατολισμό τότε το αποτέλεσμα δε θα μπορέσει να είναι διαφορετικό από το παρελθόν. Και χρειάζεται να είναι…

Και πρέπει η εξέλιξη των συγχωνεύσεων να φέρει ή να συντελέσει στην ανανέωση που χρειάζεται η ελληνική αγορά καθώς στην όλη της εικόνα -και την επικοινωνιακή- μπορεί να έχει προοδεύσει, μπορεί να έχει τεχνολογικά προαχθεί όμως,  δεν έχει επιτύχει αυτό που ίσως χρειάζεται ώστε να μην μοιάζει με εκείνο το παλιό μοντέλο. Αυτό ίσως είναι η αιτία της μη προαγωγής της παραγωγικά. Της άρνησης των πολιτών να αγοράσουν ιδιωτική ασφάλεια.

Επίσης υπάρχει και ένα στατιστικό δεδομένο ότι: Αποδείχθηκε πως η εποχή που οι συγχωνεύσεις ήταν μια παράλληλη κίνηση και συμπόρευση δύο διαφορετικών κόσμων έχει “κατώφλι” χαμηλό.

Τα έως σήμερα παραδείγματα από την ERGO-ATE αλλά και αυτά των συγχωνεύσεων του Τραπεζικού Τομέα τα γνωρίζουν και τα ερμηνεύουν όλα τα στελέχη της αγοράς. Από τους CEO μέχρι τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές όλοι έχουν άποψη σχηματίσει και εμπειρική και μετρήσιμη.

Βέβαια κυρίαρχο ρόλο-κατά προσωπική άποψη-  στο τι θα γίνει, έχει ο ανθρώπινος παράγοντας καθώς σε όλα τα νέα ασφαλιστικά μεγάλα σχήματα οι άνθρωποι που ηγούνται και συντελούν γνωρίζουν την αγορά και μπορούν να προσαρμόσουν την αντίληψη του πολυεθνικού μετόχου στα ελληνικά δεδομένα. Και αυτό θα είναι η συλλογική επιτυχία της αγοράς.

Μετά ακολουθεί η αυτόνομη παρουσία που θα δοθεί η μάχη του ανταγωνισμού και της επικράτησης κάποιων περισσότερο και άλλων λιγότερο. Δε θα υπάρχει σύμπλευση όπως δεν υπάρχει και εκείνη η πολυδιάσπαση εταιρειών που άμβλυνε τα πράγματα. Τώρα οι ανταγωνιστές περιορίστηκαν και οι αξίες θα φανούν πιο καθαρά.

Οι διοικήσεις έχουν την ευθύνη να δείξουν ευθύνη στην κοινωνία, την αγορά, στους μετόχους τους και να δώσουν ιδιωτική ασφάλιση προσαρμοσμένη στην ελληνική πραγματικότητα.