Τι κάνουν οι ασφαλιστές για να “επιβιώσουν”

Στον μεταβαλλόμενο χρηματοπιστωτικό τομέα, η ασφάλιση αιωρείται στην μετριοπάθεια. Ο κλάδος ανέτρεψε τη χρηματοπιστωτική κρίση παραμένοντας σε μεγάλο βαθμό αλώβητος (εξαίρεση η AIG, που διασώθηκε από τους φορολογούμενους το 2008).

Σήμερα οι ασφαλιστικές εταιρείες αντιμετωπίζουν μια άνευ προηγουμένου ανταγωνιστική πίεση λόγω τεχνολογικών αλλαγών. Αυτή η πίεση απαιτεί όχι μόνο την προσαρμογή, αλλά και τον μετασχηματισμό τους.

Το βασικό προϊόν της ασφαλιστικής εργασίας, η προστασία, συνήθως με τη μορφή χρημάτων όταν τα πράγματα πάνε στραβά, έχει λίγα προφανή υποκατάστατα. Ως αποτέλεσμα οι ασφαλιστικές έχτισαν τεράστιες πελατειακές βάσεις. Τα έσοδα από επενδύσεις έδωσαν αξιόπιστη ώθηση στα κέρδη. Αυτό οδήγησε σε μια εφησυχαστική άρνηση εκσυγχρονισμού.

Η ασφαλιστική βιομηχανία εξακολουθεί να βασίζεται σημαντικά στην ανθρώπινη εργασία. Οι ασφαλιστικές λαμβάνουν υπόψιν τους και εξετάζουν τις πληροφορίες που λαμβάνουν, αλλά πολλές από αυτές ακόμα βασίζονται στην ανθρώπινη κρίση για να αξιολογήσουν τους κινδύνους και να καθορίσουν τα ασφάλιστρα. Οι αξιώσεις αποζημίωσης συχνά εξετάζονται με μη αυτόματο τρόπο.

Η πορεία της αυτοματοποίησης και της τεχνολογίας αποτελεί ευκαιρία για νεοεισερχόμενες επιχειρήσεις. Παρόλο που η εκκίνηση δραστηριοτήτων ενός νέου ασφαλιστή από το μηδέν είναι σπάνια, πολλές εταιρείες στοχεύουν να επιχειρήσουν σε συγκεκριμένα τμήματα της ασφαλιστικής διαδικασίας.

Η Two Sigma, ένα μεγάλο αμερικάνικο hedge fund, για παράδειγμα, στοιχηματίζει ότι οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιεί μπορούν να μετρήσουν τους κινδύνους και να καθορίσουν τις τιμές για την ασφάλιση καλύτερα και γρηγορότερα από ό, τι μπορεί να κάνει ο ανθρώπινος παράγοντας. Άλλες εταιρείες έχουν αναπτύξει εναλλακτικά κανάλια πωλήσεων.Η Simplesurance, μια γερμανική εταιρεία, για παράδειγμα, έχει ενσωματώσει την ασφάλεια εγγύησης προϊόντων σε ιστότοπους ηλεκτρονικού εμπορίου.

Οι ασφαλιστές ανταποκρίνονται στη τεχνολογική επανάσταση με διάφορους τρόπους. Η Two Sigma συνεισφέρει με την τεχνολογική υπεροχή της στη δημιουργία μια κοινοπραξίας με την Hamilton, έναν ασφαλιστή στις Βερμούδες, και την AIG, η οποία τελικά εκδίδει τα ασφαλιστήρια (επί του παρόντος μόνο για ασφάλειες μικρών επιχειρήσεων στην Αμερική).Η Allianz αγόρασε την Simplesurance. Πολλοί ασφαλιστές διαθέτουν κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών για το σκοπό αυτό. Μια τρίτη προσέγγιση είναι η προσπάθεια να προάγεται η εσωτερική καινοτομία, όπως έκανε η βρετανική ασφαλιστική εταιρεία Aviva, δημιουργώντας ένα «ψηφιακό γκαράζ» στο Λονδίνο.

Η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν οι ασφαλιστικές είναι τα μειωμένα αποτελέσματα στους ισολογισμούς τους. Οι ασφαλιστές ζωής, βασιζόμενοι στις αποδόσεις των επενδύσεων για εγγυημένα κέρδη, έχουν υποστεί βλάβη από μια παρατεταμένη περίοδο χαμηλών επιτοκίων. Το σκληρό περιβάλλον έχει επιταχύνει τη στροφή της ασφάλισης ζωής προς προϊόντα που μετακυλίουν τον κίνδυνο στους επενδυτές.

Η Standard Life, για παράδειγμα, έκανε τη μετάβαση νωρίτερα από τους περισσότερους και εδώ και πολύ καιρό είναι πρωτίστως διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων.

Εν τω μεταξύ, οι ασφαλιστές περιουσιακών στοιχείων και ατυχημάτων (P & C), όπως οι εταιρείες ασφάλισης αυτοκινήτων και σπιτιών , έχουν δει την τιμολογιακή τους δύναμη να υπόκειται σε ανεμπόδιστη πίεση, κυρίως από ιστοσελίδες σύγκρισης τιμών. Σε συνδυασμό με το επίμονο υψηλό κόστος διατήρησης των παλαιών συστημάτων τους, αυτό σημαίνει ότι η κερδοφορία τους επιδεινώνεται σταθερά.

Η αμερικανική ασφαλιστική βιομηχανία P & C, για παράδειγμα, είδε τον συνδυασμένο δείκτη που εκφράζει τις απαιτήσεις και το κόστος ως ποσοστό των εσόδων από ασφάλιστρα να αυξάνεται σταθερά από 96,2% το 2013 σε 97,8% το 2015 και σε 100,3% το 2016 (Δηλαδή, καθαρή ζημία ανάληψης κινδύνου).

Ο Henrik Naujoks στέλεχος στη συμβουλευτική εταιρεία Bain & Company, λέει ότι αυτό έχει οδηγήσει τους ασφαλιστές στο να αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο δίλημμα: να γίνουν εταιρείες χαμηλού κόστους ή να διαφοροποιηθούν μέσω των υπηρεσιών που παρέχουν.

Ένας αρκετά απλός τρόπος για να προσφερθούν διαφοροποιημένες μοναδικές και ιδιαίτερες υπηρεσίες είναι να χρησιμοποιηθούν τα υπάρχοντα δεδομένα με νέους τρόπους. Οι ασφαλιστές έχουν καταρτίσει εδώ και πολύ καιρό υποθετικά σενάρια για να εκτιμήσουν τις μεγαλύτερες απώλειες που είναι πιθανόν να υποστούν από μια φυσική καταστροφή.

Αλλά ορισμένοι έχουν αρχίσει να συνεργάζονται με τους πελάτες και τις τοπικές αρχές για την προετοιμασία τους για τέτοιες φυσικές καταστροφές. Γίνονται, στην πραγματικότητα, σύμβουλοι πρόληψης των κινδύνων.

Η AXA άρχισε πρόσφατα να χρησιμοποιεί τα μοντέλα της για τις πλημμύρες στο Σηκουάνα για την προετοιμασία σχεδίων έκτακτης ανάγκης. Ο Gaëlle Olivier της μονάδας P & C της AXA αναφέρει ότι τα σχέδια αποδείχθηκαν χρήσιμα για την αντιμετώπιση των πλημμυρών τον Ιούνιο του 2016, μειώνοντας τις ζημιές.

 

Έλεγχος ζημιών

Οι  τεχνολογικά εξελιγμένοι ασφαλιστές πάνε ένα βήμα παραπέρα, αξιοποιώντας εξ ολοκλήρου νέες πηγές δεδομένων. Μερικοί χρησιμοποιούν αισθητήρες για να εντοπίζουν τα πάντα, για παράδειγμα τη θερμοκρασία του λέβητα, τα δεδομένα υγείας ανάλογα με το στυλ οδήγησης, και στη συνέχεια προσφέρουν ασφαλιστήρια με καλύψεις και τιμολόγηση βαθμονομημένες ανάλογα. Τα δεδομένα που συλλέγονται από αισθητήρες ανοίγουν επίσης την πόρτα για την προσφορά νέων ειδών υπηρεσιών πρόληψης κινδύνων. Στο πλαίσιο της συνεργασίας της Aviva με την HomeServe, μια βρετανική εταιρεία παροχής υπηρεσιών οικιακής χρήσης, ο ασφαλιστής πληρώνει για να έχει εγκατεστημένο έναν αισθητήρα ("LeakBot") στους εισερχόμενους αγωγούς νερού των πελατών του, οι οποίοι μπορούν να ανιχνεύσουν ακόμη και μικροσκοπικές διαρροές. Το HomeServe μπορεί στη συνέχεια να επιδιορθώσει τη βλάβη πριν η σπασμένη σωλήνωση πλημμυρίσει το σπίτι και προκαλέσει σοβαρές ζημιές.

Η στροφή προς την παροχή ακόμη περισσότερων υπηρεσιών ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό σε παράγοντες πέρα ​​από την τιμή.

Η Porto Seguros, ασφαλιστική στη Βραζιλία, προσφέρει υπηρεσίες που ξεκινούν από την παραδοσιακή οδική βοήθεια και φτάνουν μέχρι το κλείσιμο ραντεβού με εξειδικευμένους γιατρούς. 

Στη Γαλλία, η AXA παρέχει κάλυψη στους χρήστες του BlaBlaCar, μιας εφαρμογής για κοινή χρήση αυτοκινήτων από ταξιδιώτες μεγάλων αποστάσεων. Ο κύριος στόχος της είναι να διασφαλιστεί ότι οι πελάτες μπορούν να φθάσουν ακώλυτα στον προορισμό τους.

Εάν, για παράδειγμα, το αυτοκίνητο πάθει βλάβη, προσφέρει υπηρεσίες που κυμαίνονται από την επισκευή του και φτάνει μέχρι την κάλυψη μέσω εναλλακτικής μεταφοράς (π.χ. κλήση ταξί). Οι ασφαλιστές αντιμετωπίζουν όμως πολλά εμπόδια στην προσπάθεια τους να γίνουν παροχείς υπηρεσιών και σύμβουλοι κινδύνου.

Ο Maurice Tulloch, επικεφαλής του τμήματος γενικών ασφαλίσεων της Aviva, παραδέχεται ότι παρόμοιες υπηρεσίες δεν έχουν αφομοιωθεί από τους περισσότερους πελάτες.

Μέχρι στιγμής, η επιχείρησή του, έχει επικεντρωθεί στο να τους δελεάσει να υιοθετήσουν τις νέες προσφορές, μειώνοντας τα ασφάλιστρα, αντί να κερδίζουν χρήματα απευθείας από αυτές. Πιστεύει ότι μπορεί να ανακτήσει το κόστος, για παράδειγμα, των αισθητήρων HomeServe και των επισκευών από τη μείωση των αξιώσεων.

Ένα παράδειγμα του τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον προέρχεται από την αυτοκινητοβιομηχανία. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων παραδοσιακά αγοράζουν ασφάλιση αστικής ευθύνης προϊόντος για να καλύπτουν τυχόντα κατασκευαστικά ελαττώματα. Όμως, η Volvo και η Mercedes είναι τόσο σίγουρες για τα αυτοοδηγούμενα οχήματα που κατασκευάζουν που πέρσι δήλωσαν ότι δεν θα αγοράσουν καθόλου τέτοια ασφάλιση. Θα "αυτό-ασφαλιστούν" (δηλαδή θα υποστούν οι ίδιες άμεσα τυχόν απώλειες από συντριβές).

Κάποιοι πιστεύουν ότι τέτοιες τάσεις απειλούν την ίδια την ύπαρξη της ασφάλισης. Ακόμη και αν δεν είναι ακριβώς έτσι, ο κ. Naujoks της Bain δεν είναι ο μόνος που περιμένει τα επόμενα πέντε χρόνια να επέλθει πολύ περισσότερη αλλαγή στον ασφαλιστικό κλάδο από αυτή που παρατηρήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια.

 

Πηγή: The Economist