Δ. Μαζαράκης: Απαραίτητη η συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα στην Υγεία

Το σημαντικό και πολύ επίκαιρο θέμα «Συνέργειες Δημόσιου & Ιδιωτικού Τομέα στο χώρο της Υγείας Διεθνώς» παρουσίασαν πρόσφατα η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, ο Ελληνο-Ολλανδικός Εμπορικός Βιομηχανικός Σύνδεσμος και ο ΣΕΒ σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.

Τις εργασίες του Συνεδρίου άνοιξε με ομιλία του ο κ. Δημήτρης Μαζαράκης, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος (Ε.Α.Ε.Ε.) και Πρόεδρος της Επιτροπής Ζωής, Συντάξεων & Υγείας της Ε.Α.Ε.Ε., καθώς επίσης και Αντιπρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της MetLife στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, οι βασικοί ομιλητές εστίασαν κυρίως στις προδιαγραφές και τον τρόπο λειτουργίας του Ολλανδικού Συστήματος Υγείας, το οποίο βασίζεται στη συνεργασία μεταξύ Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα και στην αυξημένη συμμετοχή των ασφαλιστικών επιχειρήσεων.

Συγκεκριμένα, ο κ. Μαζαράκης, αφού ευχαρίστησε τους διοργανωτές της εκδήλωσης, αναφέρθηκε αρχικά στην επίδραση της οικονομικής ύφεσης στην ασφαλιστική αγορά Ζωής, Υγείας και Σύνταξης, καθώς επίσης και στο γεγονός ότι το σύστημα λειτουργίας της ιδιωτικής ασφάλισης στη χώρα μας έχει τη μορφή της πρόσθετης ή «διπλής ασφάλισης», εφόσον η κοινωνική ασφάλιση υγείας είναι υποχρεωτική, ενώ η ιδιωτική ασφάλιση υγείας εξακολουθεί να έχει εθελοντικό χαρακτήρα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΕΑΕΕ, η ιδιωτική ασφάλιση υγείας καλύπτει περισσότερους από 1 εκατομμύριο Έλληνες πολίτες, ενώ οι συνολικές αποζημιώσεις πλησιάζουν τα 450 εκατομμύρια ευρώ. «Αυτό όμως που έχει συμβεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Μαζαράκης, «είναι μια μη ισορροπημένη διόγκωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, κάτι που δεν έχει ευνοήσει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, διάχυση και διείσδυση του θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης στη χώρα μας».

Αναλύοντας το πώς μπορεί η κοινωνική ασφάλιση να λειτουργήσει παράλληλα με την ιδιωτική, τόνισε τα εξής: «Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, αλλά και το πώς η κατάσταση διαμορφώνεται για το μέλλον, λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση της μακροβιότητας, την αύξηση των ασθενειών, την εμφάνιση νέων τύπων νοσηρότητας και μακροχρόνιων νοσημάτων, καθώς επίσης και την εξέλιξη της ιατρικής πρακτικής και τεχνολογίας, δεν αφήνει άλλα περιθώρια για την άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών για δράση.

Η ιδιωτική ασφάλιση, ως κλάδος, διαθέτει σημαντική τεχνογνωσία και εμπειρία και μπορεί να αποτελέσει ένα συμπληρωματικό μηχανισμό διαχείρισης των παροχών υγείας στο ευρύτερο σύστημα υγείας της χώρας, παρέχοντας σημαντικά οφέλη για το κράτος και τους ασφαλισμένους.

Η ορθολογική και βιώσιμη ανάπτυξη του «συστήματος υγείας» – και περικλείω στην έννοια αυτού και τους δημόσιους και ιδιωτικούς προμηθευτές υγείας, αλλά και τους κοινωνικούς και ιδιωτικούς φορείς ασφάλισης – οφείλει να είναι ο στόχος μας.

Από τη πλευρά μας, ως ΕΑΕΕ, προτιθέμεθα και προσκαλούμε τα αρμόδια υπουργεία και τους λοιπούς εμπλεκόμενους φορείς, να συνεργαστούμε συστηματικά για την εύρεση της βέλτιστης λύσης. Η μελέτη της διεθνούς εμπειρίας έχει σίγουρα να μας δώσει σημαντικά, δοκιμασμένα μοντέλα συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν ως πρότυπα και σε άλλες αγορές. Με την κατάλληλη επεξεργασία και τροποποίηση αυτών των μοντέλων, ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας μας, θεωρούμε ότι μπορούμε να συντάξουμε ένα ρεαλιστικό σχέδιο και να δουλέψουμε ενωμένοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς, για την υλοποίησή του.

Είμαστε ανοιχτοί και ξεκάθαροι ως προς την πρόθεσή μας να εργαστούμε με την πολιτεία και τους εκπροσώπους των λοιπών εμπλεκομένων φορέων στη «χαρτογράφηση» των δοκιμασμένων μέχρι σήμερα ανά τον κόσμο μοντέλων, τη συστηματική αξιολόγησή τους και γενικά την επιλογή εκείνων των στοιχείων τους που καλύτερα ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα.

Οφείλουμε λοιπόν να είμαστε προσεκτικοί και ταυτόχρονα να έχουμε υπόψη μας ότι ο σκοπός της ύπαρξης ενός συστήματος υγείας είναι η ικανοποίηση των αναγκών και των προσδοκιών των πολιτών και ότι ένα σύστημα υγείας θα πρέπει να αξιοποιεί πλήρως όλα τα συστατικά στοιχεία, όλους τους δομικούς φορείς στη λειτουργία του».