Λύση εξπρές στο ΤΕΑ-ΕΑΠΑΕ με νέες εισφορές

Εξαντλήθηκε ο διάλογος και προχωρούν κατεπειγόντως οι ενέργειες που θα δώσουν διέξοδο στην μέχρι σήμερα συζήτηση των ασφαλιστικών εταιρειών με την διοίκηση του Ταμείου (ΤΕΑ-ΕΑΠΑΕ).

Του Γιάννη Βερμισσώ.

Αυτό δείχνει η έκτακτη γενική συνέλευσή της ΕΑΕΕ την ερχόμενη εβδομάδα, 30 Μαΐου η οποία συγκαλέστηκε ώστε να ληφθούν αποφάσεις που θα κλείσουν το εκκρεμές θέμα του Ταμείου.

Οι εισφορές των εταιρειών θα μειωθούν δε θα μείνουν ίδιες και θα προσαρμοστούν στο οικονομικό περιβάλλον –λένε οι εργοδότες- αναμένοντας αυτό να γίνει αποδεκτό και από την πλευρά των εργαζομένων που δε θέλουν αλλαγές των όσων ισχύουν και έως τώρα δήλωναν άρνηση με το επιχείρημα ότι οποιαδήποτε μεταβολή θα προκαλούσε μείωση συντάξεων, και κίνδυνο του Ταμείου.

Πάντως, ο κύβος ερρίφθη . Το βέβαιο είναι ότι η μέχρι σήμερα κατάσταση θα αλλάξει.

Το ερώτημα είναι εάν η αλλαγή θα γίνει συναινετικά και με συμφωνία των δύο πλευρών ή αν θα γίνει με τρόπο που θα προκαλέσει κλυδωνισμούς, πιθανόν δημιουργία νέου Ταμείου και τελικά διάσπαση ενός σημαντικού και με αξία Ταμείου όπως είναι το ΤΕΑ-ΕΑΠΑΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, κατά πληροφορίες, θα παίξει ρόλο και η στάση των εργαζομένων. Ήδη κατά τις ίδιες πληροφορίες έχει καταρτιστεί πρόταση η οποία έχει δοθεί στην διοίκηση του Ταμείου και επί αυτής θα γίνει η συζήτηση. Κατά αρμόδιες πηγές η πρόταση με την ματιά των εργοδοτών είναι γενναιόδωρη. Αποτελεί ένα μικτό σύστημα εισφορών επί της παραγωγής και επί της μισθοδοσίας των εταιρειών προβλέποντας όλες τις περιπτώσεις που μπορεί να προκύψουν στην εξέλιξη της αγοράς η οποία θα έχει δυσκολίες. Λέγεται ότι μέσα από αυτό το σύστημα η εισφορά των εταιρειών για τις καλύτερες των περιπτώσεων δε θα υπερβαίνει το 11% επί της μισθοδοσίας.

Όπως προσφάτως έγραψε το insurance-eea έπρεπε να κλείσει το θέμα που βασανίζει την αγορά και αποτελεί μεγάλη εκκρεμότητα. Ο διάλογος που διεξήχθη έως σήμερα με επιχειρήματα εκατέρωθεν έφθασε έως εδώ οπότε ότι είχε να παρασχεθεί στην εξέλιξή του εξαντλήθηκε. Τώρα λαμβάνονται αποφάσεις.

Να σημειωθεί ότι πίσω από τις μέχρι σήμερα αγεφύρωτες απόψεις, δεν υπήρξε όφελος. Οι εκατέρωθεν σκληρή επιχειρηματολογία που διακρίθηκε και από άμεσες ή έμμεσες απειλές δεν προσέφερε σε εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Η ανάγκη συμφωνίας είναι μεγάλη ώστε να διατηρηθεί αλώβητο το σημερινό εύρωστο Ταμείο και να μην περάσει σε επικίνδυνες «πίστες». Η μη λύση έχει αποδειχθεί λάθος επιλογή και χάσιμο χρόνου.