Οι Ευρωπαίοι ασφαλιστές ζητούν την “προστασία” της IDD υπέρ ασφαλισμένων

Η Insurance Europe δημοσίευσε ένα κείμενο θέσεων σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο της Οδηγίας Διανομής Ασφαλίσεων (IDD), πριν από τη δημοσίευση της επόμενης έκθεσης της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (EIOPA) σχετικά με την εφαρμογή της IDD.

Συνολικά, η IDD λειτουργεί καλά και έχει επιτύχει στην αύξηση της προστασίας των καταναλωτών μέσω ισχυρών και αποτελεσματικών κανόνων συμπεριφοράς για την πώληση όλων των ασφαλιστικών προϊόντων. Η ελάχιστη εναρμόνιση και η βασισμένη σε αρχές προσέγγιση που υιοθετείται από την IDD επιτρέπει την κατάλληλη εφαρμογή των κανόνων σε εθνικό επίπεδο και λαμβάνει υπόψη τη δομή της τοπικής αγοράς και τις προσδοκίες των καταναλωτών.

H IDD είναι μια νομοθεσία που εστιάζει στους καταναλωτές. Ως εκ τούτου, η εφαρμογή του σε άλλες ρυθμίσεις, όπως αντασφάλιση, από επιχείρηση σε επιχείρηση ή εμπορικές συμβάσεις, είναι υπερβολικά επαχθής και δεν χρειάζεται. Για την αναλογική εφαρμογή των κανόνων, απαιτούνται λιγότερες διαδικασίες για πελάτες που χρειάζονται λιγότερη προστασία.

H IDD πρέπει να γίνει πιο φιλική προς το ψηφιακό και τεχνολογικό τομέα για να διατηρηθεί τόσο η καινοτομία όσο και ο ανταγωνισμός και να διευκολυνθεί η ψηφιακή επικοινωνία με τους  καταναλωτες. 

Για παράδειγμα, οι ισχύοντες κανόνες απαιτούν από προεπιλογή έντυπη τεκμηρίωση, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τους ασφαλιστές να ανταποκριθούν στις ολοένα υψηλές ψηφιακές απαιτήσεις των καταναλωτών.

Η εφαρμογή των νέων κανόνων IDD για τη βιωσιμότητα, καθώς και οι νέες απαιτήσεις της ΕΕ για τις γνωστοποιήσεις βιωσιμότητας, ήταν ιδιαίτερα απαιτητικές για τον κλάδο. Αυτές οι δυσκολίες επιδεινώθηκαν από τους διαφορετικούς ορισμούς και τις προθεσμίες που έχουν τεθεί από τους νομοθέτες της Ε.Ε και την περιορισμένη διαθεσιμότητα δεδομένων που εμποδίζει την ικανότητα των ασφαλιστών να προσφέρουν βιώσιμα προϊόντα.

Αν και είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εκτιμηθούν οι πλήρεις επιπτώσεις, είναι ήδη σαφές ότι η ορολογία που χρησιμοποιείται στη νομοθεσία της ΕΕ είναι δύσκολο να κατανοηθεί από τους καταναλωτές.