Που βασίζεσαι ότι θα ξαναφτιάξεις αυτό που καταστράφηκε;

Που θα βρεις χρήματα και ποιος θα σε στηρίξει εάν δεν έχεις ο ίδιος για να φτιάξεις μια ζημιά που έπαθες στο αυτοκίνητο, στο σπίτι, μετά από μια φυσική καταστροφή; Ποιος γνωρίζει; Επίσης, η τυχόν ασφάλισή σου και η επιλογή το που θα την κάνεις, πώς θα την κάνεις και σε ποιον θα βασιστείς δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ας δούμε μια υπόθεση και πώς εξελίσσεται μέσα από ένα κείμενο ΄που περιγράφει μια πραγματικότητα στη μακρινή Αυστραλία. 

H Ασφάλιση είναι το να προστατεύει κάποιος τον εαυτό του, την οικογένειά του, την επιχείρησή του από το «χάσιμο», την απώλεια. Μία κατάσταση στην οποία αν περιέλθει δεν μπορεί να απολαύσει γρήγορα και εύκολα την οικονομική ανάκαμψη.

Σε αυτό το πλαίσιο – ακόμα και σήμερα –  πολλοί Αυστραλοί δεν έχουν επαρκή κάλυψη ή ακόμα χειρότερα είναι ανασφάλιστοι, διότι δεν αξιολογούν ορθά τα οφέλη της προοπτικής, ελαχιστοποιώντας το όποιο πιθανό ρίσκο.

Συχνά οι άνθρωποι, μη κατανοώντας τον ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης στις σύγχρονες κοινωνίες, πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα «σπορ» μάλλον κοστοβόρο που δεν συμπλέει με τις οικονομικές τους δυνατότητες. 

Όταν κάποιος πρόκειται να επενδύσει σε ένα πρόγραμμα, οφείλει να κάνει την έρευνα βάσει των αναγκών και των δυνατοτήτων του για να κάνει μια συνειδητή επιλογή.

Μπορεί να αναλογιστεί κάποιος τι θα συμβεί σε περίπτωση που συμβεί ένα ατύχημα ή μια καταστροφή και πληγεί το σπίτι του ή περιουσία του;

Πώς ξαναχτίζεται ένα σπίτι;

Σε περίπτωση πυρκαγιάς, πώς αντικαθιστά κάποιος τα έπιπλα, τις λευκές και ηλεκτρονικές συσκευές, αν δεν έχει προνοήσει…

Μήπως όλοι βασίζονται στις οικονομίες, ή στη μεγαλοσύνη της οικογένειας και των φίλων;

Ας δούμε την ιστορία του Jeff Gittus από την Αυστραλία.