Θα αλλάξει κάτι στην ιδιωτική ασφάλιση;

Θέρος, και οι ασφαλιστικές εργασίες, υποχωρούν. Δικαιολογημένο μερικώς,  αφού οι πολίτες τρέχουν παραλία, η περίσκεψη για το μέλλον «αναβάλλεται» και οι έννοιες περνούν σε δεύτερο επίπεδο. Έτσι και οι ασφαλιστικές εργασίες καθιζάνουν με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις.  

Μετά όμως, έρχεται η ανάκαμψη. Η επιστροφή στις εργασίες, στην εντατικοποίηση, στα «θρανία», επαναφέρει τον ορθολογισμό.

Τάχιστα ξαναπιάνουν δουλειά πολίτες και ασφαλιστές.  

Η «αλυσίδα» αυτή πραγμάτων, καταστάσεων και συμπεριφορών υποδηλώνει την επιπόλαιη αντιμετώπιση που διέπει μια ολόκληρη χώρα. Κράτος και πολίτες.

Μια αντιμετώπιση που διαχέεται παντού και δεν επιτρέπει στην οργάνωση, στη συνέπεια, στον επαγγελματισμό να αναπτυχθούν και να συντελέσουν στην δημιουργία αυτής της άλλης Ελλάδας που όλοι ονειρεύονται.

Η ιδιωτική ασφάλιση έχει πληγεί από αυτή την ιστορία. Περισσότερο όμως έχουν πληγεί οι πολίτες που δεν τους επιτρέπουν οι συνθήκες να αντιληφθούν, στο πλήρες μέγεθός της, την ανάγκη να μεριμνήσουν για την ζωή τους, τις δουλειές τους τα υπάρχοντά τους αγοράζοντας ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα.

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η αλλαγή έρχεται. Και μέσα από όλη την δυσκολία στην οικονομία θα σηματοδοτηθεί και μια νέα αντίληψη των πολιτών για την ιδιωτική ασφάλιση.

Μη ξεχνάμε ότι το κράτος δε νοιάζεται για τους πολίτες του και το έχει αποδείξει.  Ίσως να είναι η κατάλληλη ώρα για να αποδείξουν οι πολίτες ότι νοιάζονται για τους εαυτούς τους.