Το «νέο μεγαλείο» της ασφάλισης χρειάζεται αντίστοιχη γνώση..

Του Γιάννη Βερμισσώ

Ακόμα και εάν κάποια  χρονική στιγμή επικράτησε η άποψη ότι η ασφάλεια «αγοράζεται» και μπορεί να αναπτυχθεί στην αγορά μέσω της «ζήτησης», δηλαδή του ενδιαφέροντος των πολιτών να ασφαλιστούν,  σήμερα,  οι   συνθήκες  δεν επιτρέπουν να εναποθέσουμε ελπίδες σε κάτι τέτοιο.

Θα είναι αφελές  να πιστέψουμε  ότι  τα ασφαλιστικά συμβόλαια,  όπως έχουν εμπλουτιστεί, εξελιχθεί, επεκταθεί  και έχουν γίνει  ένα «υπερ- προΪόν», θα αναζητηθούν και θα  αγοραστούν  από τους πολίτες οι οποίοι ουσιαστικά αγνοούν το εύρος των καλύψεων που προσφέρει η ιδιωτική ασφάλιση.

Συνεπώς για να διεκδικηθεί, η ανάπτυξη του κλάδου, θα πρέπει τα προϊόντα  να αναλυθούν, να εξηγηθούν, να τεκμηριωθούν ώστε τελικά  να πουληθούν.  Αλλιώς δε γίνεται..

Γίνεται κατανοητό ότι η ασφαλιστική διαμεσολάβηση έχει μια σημαντική πρόκληση μπροστά της για να αναπτύξει και τις εργασίες της και να δώσει ώθηση και στην ιδιωτική ασφάλιση.

Την ίδια βέβαια ευθύνη έχουν και οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα στελέχη τους  που καλούνται να δώσουν την έμπνευση, να δημιουργήσουν το όραμα, να μεταδώσουν το «νέο μεγαλείο» του κλάδου που δε μοιάζει καθόλου με εκείνο το παλιό.

Οι απαιτήσεις είναι μεγάλες  και για να ανταποκριθούν οι συντελεστές της αγοράς χρειάζονται πρωτίστως εκπαίδευση και υψηλή εξειδίκευση.

Και εδώ βρίσκεται το «μυστικό» της υπόθεσης. Ποια εκπαίδευση, με ποιόν τρόπο, ποια στόχευση και διαδικασίες  θα δοθεί στην αγορά και αυτούς που εν συνεχεία θα αποτελέσουν τον καταλύτη της ανάπτυξης.

Διότι η γενική παροχή γνώσης είναι καλή, αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο είναι  η ενδεδειγμένη, η σωστή, η αναγκαία, αυτή που χρειάζεται ο επαγγελματίας για να την περάσει στους πολίτες.

Παίζει ρόλο ο προσανατολισμός και η αντίστοιχη στόχευση.