Παιδεία και Μνημόνιο

Του Ξενοφώντα Ακροπολίτη.

Δυστυχώς στην μεγάλη λίστα των μεταρρυθμίσεων (δηλαδή διορθώσεων) που πρέπει (έπρεπε) να κάνουμε – και δεν μας αφήσαΜε να κάνουμε – από το 2010, δεν περιλαμβάνεται κάτι για την Παιδεία.

Έτσι απομένει στην δική μας θέληση να κάνουμε το «κάτι». Οπότε, δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα, ή σωστότερα θα εξακολουθήσουμε να την αποδομούμε, όπως κάνουμε από το 1974.

Και αυτό γιατί η Παιδεία και το ιδεολογικό περιεχόμενο της Μεταπολίτευσης, συνδέονται σ’ ένα αρραγή φαύλο κύκλο:

Οι ιδεοληψίες της Μεταπολίτευσης καταστρέφουν την Παιδεία, η οποία καταστρεφόμενη, συντηρεί τις παθογένειες της Μεταπολίτευσης, που όπως αποδεικνύεται, ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά έχοντας υπερβεί την δόξα, προχωρεί προς την αποθέοση.

Στα Γυμνάσια / Λύκεια τα παιδιά απλώς περνάνε τα πρωινά μέχρι να πάνε το απόγευμα στα φροντιστήρια.

Στα ΑΕΙ στην Διεθνή κατάταξη ( 800 θέσεις ), το πρώτο δικό μας ( Κρήτη ) είναι στην ομάδα των 351 – 400 , ( πέρυσι 301 – 350 ). Το πάλαι ποτέ (1960) 3ο στην Ευρώπη ΕΜΠ, στη θέση 501 – 600.

Από το 1974 (για να μην πω από το 1964 με την έμπνευση του «Μπακαλορεά») η Παιδεία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Στην Ανώτατη περάσαμε από το «Μπακαλορεά» (την προχειρότητα αυτή) στις Πανελλήνιες και στις Πανελλαδικές και στις άπειρες παραλλαγές τους. Από τα πέντε Πανεπιστήμια (Καποδιστριακό, Αριστοτέλειο, Ανώτατη Εμπορική, Πάντειο, Βιομηχανική) έχουμε φθάσει στα άπειρα, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι και τα ΤΕΙ έγιναν ΑΕΙ.

‘’ Κάθε πόλη και σχολή ΑΕΙ , κάθε χωριό και τμήμα ΤΕΙ ‘’. Τα προγράμματα σπουδών και οι Σχολές / Τμήματα κατασκευάζονται ανάλογα με τους καθηγητές (που βρίσκονται σε υπερ – επάρκεια πλήθους) και έτσι τα παιδιά φορτώνονται με 45 – 65 μαθήματα για 4 χρόνια σπουδών (!), συν τις πιέσεις των τοπικών κοινωνιών για να υπάρχει εισόδημα από τα ενοίκια.

Στο Γυμνάσιο – Λύκειο οι καθηγητές (πλην ολίγων φωτεινών εξαιρέσεων) ασχολούνται με τον συνδικαλιστικό και τις ιδεοληψίες αφήνοντας την τύχη των σχολείων και των παιδιών στα «15μελή», που προετοιμάζουν τους νέους συνδικαλιστές.

Απλά μαθήματα όπως Γεωγραφία, ή πολύ σημαντικά όπως Ιστορία, φαίνεται πως δεν θίγονται ή παραποιούνται σύμφωνα με τις ιδεοληψίες, όπως μπορεί να συμπεράνει εύκολα κανείς αν μιλήσει με κάποιον 18χρονο.

Έχουμε χάσει δύο γενιές (20 +20 χρόνια) και χρειαζόμαστε επειγόντως να φτιάξουμε την επόμενη πριν να είναι αργά.

Στην Τουρκία θα μοιράζονται tablets (κατασκευασμένα στην Χώρα) στους μαθητές του Δημοτικού με τα μαθήματά τους. Εμείς τους μοιράζουμε φωτοτυπίες.