Άφησαν εκτός συζήτησης την ιδιωτική ασφάλιση

Του Γιάννη Βερμισσώ.

Κοροϊδία με «μανδύα σοφού» το πόρισμα της Επιτροπής Σοφών. Οδηγεί την υγεία και τη σύνταξη σε κακοτράχαλους δρόμους. Αντίθετα με τις προσδοκίες για μια σωστή και ολοκληρωμένη τεχνικά στηριγμένη και άρτια για εφαρμογή πρόταση, το αποτέλεσμα είναι αναχρονιστικό, μασημένη τροφή και τελικά δε χρειάζεται να είσαι σοφός για να πεις τα ίδια με το παρελθόν.

Το πόρισμα, πετάει την ευθύνη για την Σύνταξη και την Υγεία στους πολίτες οι οποίοι και εισφορές πληρώνουν και ανταπόδοση δε λαμβάνουν. Εκεί που θα περίμενε κανείς να δοθεί λύση και να βάλουν και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες στο δύσκολο «παιχνίδι», τελικώς είτε από ατολμία είτε από άγνοια, είτε από έλλειψη χρόνου , είτε για κάποιο απροσδιόριστο λόγο τα πράγματα μένουν ως έχουν.

Οι συνθήκες όμως δεν είναι όπως στο παρελθόν που αποδείχθηκε ότι υπήρχε δρόμος να διανύσουμε και φθάσαμε έως εδώ. Πλέον έπεται ο γκρεμός. Γι΄αυτό και θα έπρεπε να εφαρμοστεί ένα μοντέλο δοκιμασμένο το οποίο θα προσαρμοζόταν για τα μάτια του κόσμου –να πούμε ότι έγινε και κάτι- στην ελληνική πραγματικότητα. Υπάρχει το Ολλανδικό, το αγγλικό, το αμερικάνικο, το γαλλικό που τώρα φτιάχνεται και δίνει χώρο στους ιδιώτες.

Το σημαντικό όμως είναι ότι όλα τα «μοντέλα» εστιάζουν φροντίζουν και φτιάχνονται για τους πολίτες.

Το δικό μας μοντέλο όχι μόνο δεν φροντίζει για τους πολίτες αλλά αντίθετα τους αφήνει περισσότερο εκτεθειμένους χωρίς να υπάρχει αναπλήρωση.

Να συμφωνήσουμε ότι μπορεί με τις επιχειρούμενες αλλαγές να μείνει πεδίο ανάπτυξης της ιδιωτικής ασφάλισης. Όμως ποιος έχει; και πόσο; διαθέσιμο εισόδημα για να πληρώσει;

Ποιος πολίτης αναλαμβάνει να φροντίσει από μόνος του την σύνταξή του και την υγεία του όταν την ίδια ώρα πληρώνει για το δημόσιο σύστημα.

Γιατί δεν βάζουμε τους εργοδότες το κράτος και τους εργαζόμενους να επιμεριστούν όλα όσα χρειάζεται να καταβάλει κάποιος για να έχει αξιοπρεπή Σύνταξη και σωστές παροχές Υγείας;

Το ερώτημα δεν είναι εισαγγελικό. Αντίθετα είναι ανθρώπινο και λογικό.

Διότι βλέπουμε ότι η ιδιωτική ασφάλιση μένει έξω από τη μεταρρύθμιση και χωρίς ρόλο, οι πολίτες κατοχυρώνουν την πενιχρή σύνταξη και τις αποδυναμούμενες παροχές Υγείας ενώ το κράτος διατηρεί τον κομβικό αποτυχημένο ρόλο του.

Όσο για τους κομπάρσους συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν την ίδια ατάκα…