Δεκάδες λόγοι που σκοντάφτει η ασφαλιστική συνείδηση

του Γιάννη Βερμισσώ

Όταν συσχετίζεται το χρήμα με την συνείδηση τότε διαμορφώνονται συνθήκες “εκρηκτικές” και δύσκολα διαχειρίσιμες.

Αυτό φαίνεται να συμβαίνει και με την ασφαλιστική συνείδηση. Που δεν αναπτύσσεται, δεν προχωρεί δεν αναβαθμίζεται.

Και  όταν εξηγείς πως δε μπορεί ο νοήμων πολίτης να αφήνει στην τύχη πράγματα, καταστάσεις και ανθρώπους και πώς η ασφάλιση είναι η σωστή επιλογή γι΄αυτό,  αυτή η προσέγγιση σκοντάφτει στην ιδεοληψία, στην καχυποψία ότι το λες διότι υπάρχει όφελος.

Κάτι κρύβεται από πίσω όταν ζητάς να διασφαλίσει ο καθένας από μόνος του την ζωή του, τα υπάρχοντά του πληρώνοντας. Εξάλλου υπάρχει και οι κοινωνική κρατική δημόσια υποστήριξη φαντάζεται ο καθένας.

Γιατί το κράτος δεν πληρώνεται; Πώς οι  ίδιοι άνθρωποι νομίζουν ότι αυτό συμβαίνει με το κράτος.

Και εδώ υπάρχει η πλάνη, ο μύθος, διότι φαίνεται να ξεχνούν ότι και στο κράτος πληρώνεις. Οι φόροι, οι εισφορές, τα τέλη, τα διάφορα άλλα γνωστά ως χαράτσια είναι το χρήμα που το κράτος εισπράττει για να δίνει προστασία, περίθαλψη, παροχές και ότι άλλο.

Δηλαδή δεν είναι τσάμπα τίποτα.

Και ο πολίτης περιμένει να λάβει από το κράτος. Και επικαλείται φωνάζοντας όταν δεν έχει καλές παροχές ότι πληρώνει φόρους και απαιτεί να γίνει η δουλειά του….

Όταν όμως του ζητάει ο ιδιώτης να πληρώσει για να έχει μια δική του εξατομικευμένη παροχή που ο ίδιος έχει μεριμνήσει να υπάρχει τότε κουμπώνεται και το σκέπτεται και δεν το αποφασίζει και νομίζει ότι άδικα θα πληρώσει και ότι είναι ακριβά και δεκάδες άλλες αιτίες..

Μια πιο οργανωμένη προσπάθεια των εταιρειών θα στήριζε την ασφαλιστική συνείδηση και κυριότερα θα στήριζε του πολίτες στο να αποβάλλουν σκέψεις που δεν αφήνουν να αντιληφθούν την βελτίωση της προστασίας τους.