Διατηρείται το ασφαλιστικό συμβόλαιο της άρχουσας τάξης

Του Ξενοφώντα Ακροπολίτη

Αχ αυτή η πραγματικότητα που δεν εννοεί να συμμορφωθεί με την δική μας άποψη γι’ αυτήν !

Ο μύθος της Μεσαίας (= Αστικής) τάξης,(ύπαρξη, χαρακτηριστικά, όγκος) βολεύει πολλών ειδών και πολλών απόψεων υπολογισμούς.

Όμως:

Η διοχέτευση εισοδημάτων προς τα «Λαϊκά Στρώματα», εις βάρος της Μεσαίας τάξης ξεκίνησε με την Δικτατορία. Σε αναζήτηση οπαδών η Χούντα αύξησε τα « μεροκάματα » δίνοντας μεγαλύτερη οικονομική ισχύ στα «Λαϊκά Στρώματα», από τα τυπικώς υπερκείμενα, Αστικά. Η τακτική αυτή, για τους ίδιους λόγους, συνεχίστηκε και μετά την Μεταπολίτευση. Η επιβολή των συνηθειών και των προτιμήσεων του «Λαού» στην Κοινωνία, επισφραγίστηκε με την εφεύρεση του όρου «μη προνομιούχος», κάτω από τον οποίο έσπευσαν όλοι να ενταχθούν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι φθάνοντας 2000, η Μεσαία Τάξη από απόψεως οικονομικής ισχύος είχε βρεθεί κάτω από την Κατώτερη, και έτσι αποκτήσαμε μια περίεργη κοινωνική δομή: Κάτω βρέθηκαν οι Μεσαίοι, στην Μέση οι Κατώτεροι και επάνω (πλην κάποιων παλαιών της Ανώτατης Τάξης, «Αριστοκρατία» δεν είχαμε ποτέ), οι νεόπλουτοι της Κατώτερης (τα νέα τζάκια , αν το θυμάστε). Η Μεσαία τάξη στην νέα της θέση, χωρίς οικονομική ισχύ, χωρίς προοπτική (για να πάει στην Ανώτερη έπρεπε να περάσει από την Κατώτερη !) και χωρίς κοινωνικά αποδεκτή πολιτιστική φυσιογνωμία, πολύ απλά έπαψε να είναι ορατή. Ανισορροπία, με συνέπειες.

Τελικά, διαμορφώθηκαν δύο τάξεις: Τα Λαϊκά Στρώματα και τα Ανώτερα (τέως) Λαϊκά Στρώματα, με όμοια πολιτιστικά χαρακτηριστικά, το λεγόμενο «life style». Οι «επάνω» είχαν τα χρήματα για να φέρονται σύμφωνα με τους κανόνες του, ενώ πάρα πολλοί από τους «κάτω», πολύ απλά, δανειζόντουσαν (ή επέλεγαν να χρωστούν) για να το κάνουν. Αλησμόνητα τα διακοποδάνεια για τρείς μέρες στην Μύκονο ή στην Αράχοβα).

Μια χαρά ήσαν όλα, μέχρι που ήρθε η κρίση του 2008 (διεθνής) και η επίπλαστη ευμάρεια κατέρρευσε. Η Κατώτερη Τάξη (σε θέση Μεσαίας) με πολλούς άνεργους και φτωχούς και μειωμένα εισοδήματα, πήγε μοιραία χαμηλότερα, αφήνοντας στον Μεσαίο χώρο το …κενό.

Αυτή η πραγματικότητα έχει δημιουργήσει τα προβλήματα στον Σύριζα , καθώς ακόμη πιστεύει ότι υπάρχουν τρείς τάξεις, η πάλη των τάξεων κ.λπ. Ίσως γιατί η ηγεσία του ανήκει στην Ανώτερη εισοδηματική τάξη (όπως κάθε μέρα αποδεικνύεται ) και κατά συνέπεια από την απόσταση αυτή δεν μπορεί να διακρίνει τι γίνεται χαμηλότερα.

Ως μη προνομιούχος, ο Έλληνας δεν θέλει να φορολογείται, αλλά θέλει το Κράτος να τα παίρνει από τους προνομιούχους και να του τα δίνει. Αυτή η ταξική συνείδηση καλλιεργήθηκε επί 40 χρόνια (δύο οικονομικές και πολιτιστικές γενιές). ‘Έτσι το Κράτος (τώρα που για να το κάνει αυτό δεν μπορεί να πάρει άλλα δανεικά, άλλες επιδοτήσεις ΕΟΚ / ΕΕ κ.λπ., – από το 1981 αρχίσαμε – ) φορολογεί τους «προνομιούχους», που κατά σύμπτωση είναι οι ίδιοι, οι «μη προνομιούχοι». Η (νεότερη) Ανώτερη τάξη, παραμένει σταθερά εκτός λογαριασμού.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και όχι αυτή που έχει στο μυαλό της η Κυβέρνηση, όταν θεωρεί ότι κάθε νέο μέτρο που παίρνει δεν αφορά τους …… ψηφοφόρους της. Θέση που περιέχει πληθώρα παραλογισμών, αλλά κυρίως την άποψη ότι υπάρχουν δύο ειδών Έλληνες. Χθες η κυβερνητική εκπρόσωπος είπε κάτι πολύ βαρύ: «Έχει και εγγράμματους ο Σύριζα». Αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ είναι ο Διχασμός.

Αποδεικνύεται πως αυτή είναι η μέθοδος διακυβέρνησης της Ελλάδας, που πάντα είχε τραγική κατάληξη.

Μη πιστεύτε ότι δεν θα ξανά ‘χει. Τραγικότερη.