Επενδυτικό «σύρε-κι- έλα».

Εδώ και χρόνια οι κάθε -εποχής- αρμόδιοι τρέχουν και προβάλουν δηλαδή «πουλάνε» όπως λέγεται , την Ελλάδα στο εξωτερικό. Σε συνέδρια, ημερίδες, road show, επενδυτικές συγκεντρώσεις, λένε στους ξένους για «εμάς», και τις ευκαιρίες που παρουσιάζει η χώρα.  

Εκεί στις ξένες αγορές μας υποδέχονται με ανοικτές αγκάλες και κάθε χρόνο με το ίδιο ενδιαφέρον.  Μάλιστα  σε μερικές περιπτώσεις είναι και οι ίδιοι άνθρωποι που ακούν τα ίδια πράγματα. Αυτοί είναι  εκπρόσωποι μεγάλων Fund, επενδυτικών οίκων, βιομηχανιών, agency real estate κ.λπ.

Μαθαίνουν οι αλλοδαποί ότι μπορούν να επενδύσουν στο ελληνικό έδαφος και μάλιστα όχι σε έναν  αλλά σε πολλούς τομείς: στο  χρηματιστήριο, στα ομόλογα, στις επενδύσεις πάσης φύσεως, στην κτηματαγορά, στην  ενέργεια, στο υπέδαφος ( μεταλλεία) στην βιομηχανία, στον τουρισμό, στο λιανεμπόριο, στα λιμάνια, παντού.

Κάποιες φορές έρχονται και οι ξένοι εδώ και βλέπουν την χώρα ενημερώνονται επιτοπίως για τα όσα μπορούν να κάνουν και μετά αποχωρούν.  Κανείς δεν αμφισβητεί τα γεγονότα.

Πράγματι η Ελλάδα είναι χώρα ευκαιριών. Ευκαιριών που εδώ και χρόνια τις διαλαλούμε χωρίς όμως τελικά να τις αξιοποιούμε. Ούτε εμείς ούτε οι άλλοι (δεν αμφισβητείται).

Άρα στην Ελλάδα όλα μπορούν να γίνουν . Όμως τίποτα αντίστοιχο των πολυετών προσπαθειών δε γίνεται ώστε να δικαιολογηθεί και το (θεωρητικό)  επενδυτικό «συρε(κ)έλα».

Όλα ίδια. Οι ίδιοι «οίκοι», το ίδιο κοινό, μαθαίνει ότι η Ελλάδα παραμένει ανοικτή στις επενδύσεις.  Αυτές που περιμένει χρόνια και δεν έρχονται.

ΥΓ: Που σκοντάφτει λοιπόν η αξιοποίηση των ευκαιριών;  και γιατί δε δίνεται λύση, δεν βρίσκεται μέθοδος  για να αξιοποιηθούν αυτές;  Και αντί να αφήνουμε τους άλλους να αναρωτιούνται γιατί δεν έρχονται επενδυτές δεν θα ήταν καλύτερο να δημιουργήσουμε ελκυστικό περιβάλλον με ένα νόμο ένα άρθρο. Τέλος εποχής…