Γίνεται σκληρό και πάλι το «παιχνίδι» στην ιδιωτική ασφάλιση

Του Γιάννη Βερμισσώ

Κάποια στιγμή δόθηκε η εντύπωση ότι τα πράγματα θα μπορούσε να είναι και πιο εύκολα για την πρόοδο της αγοράς (συνολικά) ιδιωτικής ασφάλισης.  Άνθρωποι, εταιρείες, αριθμοί, σχέδια…

Με προσπάθειες και σωστές ηγετικές προσωπικότητες, επιτεύχθηκε μια μίνιμουμ συμπόρευση, συνεννόηση ανοίγοντας νέες προοπτικές. Μέσα σε αυτές και η άνθιση των εργασιών του κλάδου. Διότι φυσικά  είναι γνωστό ότι υπάρχουν εργασίες πολλές και ανοικτές που αναμένουν την σωστή προσέγγιση για να γίνουν πραγματικότητα.

Όμως για να συμβεί αυτό χρειάζεται πρωτίστως ενότητα.

Ο σκληρός ανταγωνισμός δεν είναι γι΄αυτόν τον κλάδο που οι σχέσεις εξάρτησης είναι ισχυρές. Και κάπως αυτό έγινε κατανοητό στο πρόσφατο παρελθόν. Ευνοϊκά σε αυτό ήλθε και η νέα κυβέρνηση που σαφώς έχει άλλον «αέρα» για το πώς μπορεί να αξιοποιηθεί ο κλάδος. Πλέον, οι ασφαλιστικές εταιρείες, με τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές μπορούν να εξελίξουν την αγορά.

Για να συμβεί αυτό χρειάζεται σύμπνοια και κοινές αποφάσεις. Όταν η ενότητα της αγοράς, αυτή έστω και  οριακή – αρχίζει να διασπάται τότε οι συνθήκες για την επόμενη ημέρα δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από το στάσιμο παρελθόν.

Τώρα η προσοχή δίνεται στις συμβάσεις.  Άστοχες κινήσεις ξεκίνησαν να πλήττουν σφοδρά την πρόοδο της αγοράς.

Οι ισορροπίες κλονίζονται και οι αστοχίες  εκτραχύνουν τις συνθήκες. Οι υποθέσεις μεταφέρονται στην Δικαιοσύνη και το παιχνίδι γίνεται σκληρό…