Η ανάγκη της ανανέωσης και η αποκοπή από το παρελθόν

του Γιάννη Βερμισσώ

Σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής ζωής σε καθημερινή βάση γίνονται συζητήσεις και εξαγγελίες και δηλώσεις  για αλλαγές, για νέες πολιτικές, για καινούργιες στρατηγικές, εκσυγχρονισμό, νέες προσεγγίσει και τόσα άλλα σχετικά.. Όλα με τον δικό τους τρόπο και από αυτόν που τα ανακοινώνει δείχνουν θέληση για πρόοδο, μετάβαση σε μια νέα κατάσταση, πέρασμα σε κάτι διαφορετικό από το γνωστό και κυρίως την απαγκίστρωση από το παρελθόν. Τελικά αυτό το παρελθόν με ότι περιέχει γιατί διαρκώς αναθεματίζεται  με εξαίρεση μοναδική το σπουδαίο αρχαιοελληνικό παρελθόν μια υπόθεση αιώνων που αποτελεί αναμφισβήτητα μια μεγάλη και πλούσια για την Ελλάδα κληρονομία. Και οι επαναστάσεις για την απελευθέρωση, και τα ηρωικά ΟΧΙ και η ανδρεία , ναι,, χωρίς αμφιβολία ενδεικτικά του έθνους μας.  Όμως τα επόμενα αυτού εκεί που η Ελλάδα άρχισε να ανατέλλει να προχωρεί οικονομικά, να δημιουργεί επιχειρηματικότητα να εκσυγχρονίζεται, να προοδεύει, όλα αυτά που συντέλεσαν στην δημιουργία μιας πορείας που μας έφερε έως εδώ, ακούγονται οι διαμαρτυρίες, Είναι ένα παρελθόν που ορισμένοι -οι περισσότεροι- επιχειρούν να αναθεματίσουν.  Λένε πώς οι προηγούμενες δεκαετίες και τα όσα έγιναν είναι η αιτία τον σημερινών δεινών. Λες και έγιναν από άλλους, Και όχι από εμάς. Τα κονδύλια, τα προγράμματα, η δημιουργία μέσης τάξης, οι νεόπλουτοι, οι νεόπτωχοι, η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα η σταδιακή απομείωση του κρατικού τομέα και τόσα άλλα. Η Ελλάδα μέσα από αυτή τη διαδικασία και γεγονότα έφθασε έως εδώ. Και σήμερα τι λέμε; Να κάνουμε μια νέα αρχή, να αλλάξουμε πρακτικές, να ξεκινήσουμε από την αρχή. Το έχει ανάγκη η χώρα; όλα όσα γίναν ήταν στρεβλά; Τώρα μπορούν να γίνουν καλύτερα; Πιο οργανωμένα, διαφορετικά; Ποιος γνωρίζει; Λες και η ζωή τότε ήταν λάθος παρμένη και έπρεπε να αλλάξει..

Και που καταλήγουμε: Όλα δείχνουν ότι κάποιοι θέλουν να παραβλέψουν την συνέχεια από το παρελθόν. Όλα δείχνουν την ανάγκη μιας νέας αρχής. Από τους ίδιους ανθρώπους, τα ίδια γονίδια, την ίδια κοινωνική παιδεία. Πώς θα έλθει η αλλαγή;

Η επανάσταση της αδούλευτης προσδοκίας.