Η ενδιαφέρουσα συνέχεια της ιδιωτικής ασφάλισης

Του Γιάννη Βερμισσώ

Τα βήματα του κλάδου της ιδιωτικής ασφάλισης μεγάλα και γρήγορα. Η αναγνώριση και η επιτυχία του σημαντική. Η πρόοδός του αξιέπαινη.  Όμως, η γνωριμία με τους πολίτες ακόμη βρίσκεται σε στάδιο εξέλιξης. Υπάρχει απόσταση, και ο «πάγος» δεν έχει σπάσει.  Και αυτό αρκεί για να αποτελεί τροχοπέδη. Εξίσου «αυτοάνοση» είναι και η θεωρία περί εισόδου στην δημόσια ασφάλιση και σύνταξη. Επί αυτής της ιδέας ασχολήθηκαν πολλοί και δαπανήθηκαν  εργατοώρες που δεν έχουν αποδώσει. Και το χειρότερο; Δε δείχνουν να αποδίδουν άμεσα οπότε αποτελούν σπόρο που φυτρώνει αργά. Στο ίδιο επίπεδο εντάσσονται και οι άλλες προσπάθειες που σε διαφορετικό η καθεμιά βαθμό στηρίζονται στην ιδέα ότι το μεγάλο Δημόσιο θα αποτελέσει τροφοδότη, θα αξιοποιήσει την ιδιωτική ασφάλιση και θα ανοίξει κρουνούς. Ίσως και να ανοίξουν να μη ρέουν –οι κρουνοί- την αναμενόμενη ποσότητα. Σε αυτό το περιβάλλον όμως, η ιδιωτική ασφάλιση πρόκοψε. Και οι θέσεις εργασίας περί αυτήν πάμπολλες. Και η συνεισφορά του τομέα στην οικονομία, και στις επενδύσεις μεγάλη. Άρα ο κλάδος έχει προχωρήσει.  Αυτό το οποίο δεν έχει προχωρήσει είναι οι διάφορες σκέψεις περί συνολικής ανατοποθέτησής του στην αγορά. Ο ίδιος όμως ο κλάδος εξελίχθηκε παρά την μη ευόδωση κάποιων σκέψεων, στοιχείων, προοπτικών, σεναρίων.. Ακόμη παραπέρα, οι νομικές οντότητες, αυτόνομα έδειξαν την δυνατότητά τους να εξελίσσονται. Κάποιες ενισχύθηκαν εσωτερικά, κάποιες άλλες έδωσαν βάρος στην εξωστρέφεια και κάποιες άλλες προχώρησαν σε πολύ μεγαλύτερα εγχειρήματα. Και πέτυχαν όλοι και όλα. Συνεπώς η ιδιωτική ασφάλιση είναι ισχυρή. Έχει παρουσία και ίσως να μη χρειάζεται εξωτερική στήριξη. Ίσως αυτόνομα να μπορέσει να «ζεστάνει» την σχέση με τους πολίτες και παράλληλα να πάψει να πληρώνει ακριβά την Υγεία, γιατί αλλιώς δε θα προχωρήσει… Κάπως έτσι θα ανοίξουν προοπτικές και η συνέχεια θα είναι ενδιαφέρουσα και ουσιαστική.