Η ιδιωτική ασφάλιση είναι επιλογή δεν είναι υποχρέωση..

Του Γιάννη Βερμισσώ

Τα πιο πρόσφατα στοιχεία που αφορούν την παραγωγή των ασφαλιστικών εταιρειών δίνουν μια καλή εικόνα. Δείχνουν, με σιγουριά ότι η καθοδική τάση των τελευταίων ετών που είχε προκαλέσει συναγερμό ανακόπηκε και πλέον επικρατεί σταθερότητα και ανοδικός προσανατολισμός. Η αγορά μπορεί να αισιοδοξεί.

Βέβαια η αισιοδοξία, δεν αναιρεί και την παρουσία κάποιας δημιουργικής αγωνίας. Και πράγματι οι εταιρείες σήμερα αγωνιούν για το μέλλον. Διακρίνουν τις δυσκολίες και αναγνωρίζουν ότι η ισορροπία που επικρατεί είναι εύθραυστη.

Κατανοούν πώς η δυναμικότητα των πολιτών για αγορά ασφαλιστικών συμβολαίων έχει ένα όριο που σχετίζεται με το διαθέσιμο εισόδημά τους.

Αυτό το όριο δε μπορεί να ξεπεραστεί και έτσι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Στις εύρωστες οικονομίες το όριο είναι υψηλότερο από τις πιο ασθενικές.

Το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι να δούμε πόσο απέχει η σημερινή παραγωγική επίδοση της ασφαλιστικής αγοράς από το όριο αυτό; Εάν βρίσκεται κοντά, τότε η ασφαλιστική άνοδος θα είναι πολύ πιο δύσκολη. Εάν όμως υπάρχει απόσταση τότε η ανοδική εξέλιξη της παραγωγής θα είναι ευκολότερη.

Χρειάζονται όμως για να επιτευχθεί η άνοδος -εύκολη ή δύσκολη- δύο πράγματα:

να καλλιεργηθεί η «κουλτούρα» της ασφάλισης και
να καλλιεργηθεί η συνείδηση για δημιουργία διαθέσιμου εισοδήματος που θα καταβάλλεται στην ιδιωτική ασφάλιση.

Και τα δύο είναι δύσκολα. Περισσότερο όμως, είναι η προσπάθεια να πείσεις τον πολίτη ότι μπορεί «να δημιουργήσει διαθέσιμο εισόδημα» για την ασφάλιση, κάτι που σήμερα είναι άγνωστο καθώς οι πιο πολλοί περιμένουν να υπάρξει περίσσευμα για να ασφαλιστούν.

Εμπρός λοιπόν για μια νέα -σωστή- αντίληψη για την ιδιωτική ασφάλιση.

Κάπως έτσι θα ξεπεραστεί και η εμμονή που σήμερα αναπτύσσεται για την υποχρεωτικότητα της ασφάλισης και οδηγεί σε αυθαιρεσίες όπως συμβαίνει στο αυτοκίνητο. Η ιδιωτική ασφάλιση είναι επιλογή δεν είναι υποχρέωση..